Γλωσσοδέτες

Εις υγείαν στον τραπεζογυροκαρεκλοκαθιζόμενον .

Κουκιά βραστά, σκαστά, σπαστά με τη βραστή, σκαστή, σπαστή κουτάλα.

Της αλεπούς ο νούρλαρος πως δεν εξεκαυκαλοξεκουμποθηλυκαθρώθη; Τουτη η στράτα κι΄ άλλη μία, όλο μουλαραχναριά. Της αλεπούς η ουρά εφτά φορές εξεφηκαροκομπομανικοθηλυκώθηκε.

Κοράλλι, μικροκόραλλο και μικροκοραλλάκι Κοράλλι, ψιλοκόραλλο και ψιλοκοραλλάκι .

Είχαμε μια συκιά ορτή, και βερικοκυκλωτή, κι έκανε σύκα ορτά, και βερικοκυκλωτά, και πάει ο σκύλο ο ορτός, ο βερικοκυκλωτός, να φάει τα σύκα τα ορτά, τα βερικοκυκλωτά. Πάω να βρω μια βέργα ορτή, και βερικοκυκλωτή, να δείρω το σκύλο …

Σώσος και Σωσώ σοι τόνδ’ ανέθηκε, Σώσος μεν σωθείς, Σωσώ δ’ ότι Σώσος εσώθη.

Άσπρη πέτρα ξεξασπρη στον ήλιο ξεξασπρόττερη, όποιος την πει καλλύτερα τζιείνος εν ο καθαρόγλωσσος .

Η μάνα μου η μαυροβουνού, ψωμί σφελίδες μοίραζε.

Αναποδογυροκαρυδοταυλόπαγκος.

Ο καβρός αυγά’γλειφε , από πίσω από μια σφάκα πήγα κέκρυψα μια φλάσκα και παράγγειλα της σφάκας, σφάκα βλέπε μου τη φλάσκα.

Φίλος εδωσε σε φίλο , τριαντάφυλλο με φύλλο . Φίλε φίλαγε το φύλλο μην το δώσεις σε άλλο φύλλο .

Γιατρέ γιαούρτι τρώω.

Καπνός παντοπάνκαπνος .

Φίλε φέρε φίλους , φάτε φύγετε .

Ακούμπα όλα τα μπαούλα , Κούλα .

Τρεις έντεκα , τρεις δώδεκα , τρεις δεκαπέντε κι έντεκα κι εφτά κι οχτώ και δεκαοχτώ και πέντε κι έξι και μισό κι ένα και δύο κι ενάμισι και πε μου πόσα κάνουσι .