Έννοιες – Αρετές

Οι άνθρωποι δεν προσέχουν αν είναι καλοκαίρι ή χειμώνας όταν είναι ευτυχισμένοι.

Μια ζωή χωρίς αγάπη είναι σαν μια χρονιά χωρίς καλοκαίρι.

Να μετανιώνω γιατί; Εσείς μου έχετε κάνει ότι μπορεί να γίνει στον κόσμο. Δεν μου δίνει αυτό τα ίδια δικαιώματα;

Η απόλυτη φυσική και πνευματική αδράνεια είναι πάρα πολύ ευχάριστη. Και μια παραλία οχι μόνο επιτρέπει τέτοια αδράνεια, αλλά την επιβάλλει, εξαφανίζοντας έτσι και κάθε αίσθημα ενοχής.

Ο Γιαννάκης είναι άξιος και δεν χρειάζεται συμβουλές από μένα.

Φιλοδοξία μου είναι να πω σε δέκα προτάσεις αυτό που άλλοι λένε σε ένα ολόκληρο βιβλίο.

Ο Μπέντζαμιν Φράνκλιν είπε ότι μόνο δύο πράγματα είναι βέβαια στη ζωή : ο θάνατος και οι φόροι. Εγώ θα ήθελα να συμπληρώσω ένα τρίτο : τα σκουπίδια.

Η πιο σημαντική ελευθερία είναι να είσαι αυτό που είσαι πραγματικά. Ανταλλάσσεις την αλήθεια σου για ένα ρόλο. Εγκαταλείπεις την ικανότητα σου να νιώθεις και αντί αυτού, φοράς μια μάσκα.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής είναι σαν το τέλος ενός πάρτι μασκέ, τότε που πέφτουν οι μάσκες.

Το θάρρος είναι μάσκα του φόβου, όσο μεγάλο κι αν είναι.

Αποφασίζουμε να εξορίσουμε τη μελαγχολία και ασυγκράτητη χαρά να καταλάβει τους υπηκόους μας, νέους και γέρους, κάθε φύλου και φυλής… Το πνεύμα της αυταπάτης να κατέλθει και να διώξει από τη χώρα το ανιαρό και το πληκτικό και το κοινότοπο …

Ο κυνισμός είναι φτηνός, τον αγοράζεις σε οποιοδήποτε φτηνό σουπερμάρκετ. Είναι ενσωματωμένος σε κάθε προϊόν χαμηλής ποιότητας.

Ευφορία : η χαρά του να παίρνεις επιστροφή από την εφορία, που διαρκεί μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι δικά σου λεφτά ήταν ούτως ή άλλως.

“Όστις δε θνητών θάνατον ορρωδεί λίαν, μωρός πέφυκε· τη τύχη μέλει τάδε· όταν δ’ ο καιρός του θανείν ελθών τύχη, ουδ’ αν προς αυλάς Ζηνός εκφύγει μολών”. (Ανθολ.Στοβ.ΡΙΗ,12) (Όποιος απ’ τους ανθρώπους φοβάται πολύ το θάνατο, γεννήθηκε μωρός. Η έννοια …

“Πενθείν δε μετρίως τους προσήκοντας φίλους, ου γαρ τεθνάσιν, αλλά την αυτήν οδόν, ην πάσιν ελθείν έστ’ αναγκαίως έχον, προεληλύθασιν”. (Ανθολ.Στοβ.ΡΚΔ,27) (Πένθησε με μέτρο τους γνωστούς σου. Γιατί δεν έχουν πεθάνει, αλλά τον ίδιο δρόμο που όλοι αναγκαστικά θα περάσουμε, …

“Αυτό μεν το αποθνήσκειν ουδείς φοβείται, όστις μη παντάπασιν αλόγιστός τε και άνανδρος εστί, το δε αδικείν φοβείται. πολλών γαρ αδικημάτων γέμοντα την ψυχήν εις `Αιδου αφικέσθαι πάντων έσχατον κακών εστίν”. (Γοργίας,522Ε) (Το θάνατο κανένας δε πρέπει να φοβάται, εκτός …