Είπαν – Εγραψαν

Αμαρτία δεν είναι η αμαρτωλή πράξη μας, αλλά η ευχαρίστηση που νοιώθουμε αμαρτάνοντας.

Κάνουμε τα αμαρτήματα δυο-δυο και εξιλεωνόμαστε για αυτά ένα προς ένα.

Τα παλιότερα αμαρτήματα είναι οι νεώτεροι τρόποι ζωής.

Όλοι έχουμε τάση προς την αμαρτία, είτε σαν άτομα είτε σαν ομάδες και δεν υπάρχει νόμος ικανός να μας εμποδίσει, αφού οι άνθρωποι δοκιμάσουν όλα τα είδη των τιμωριών, χωρίς αποτέλεσμα, κι έφτασαν ακόμη σε υπερβολική αυστηρότητα, με την ελπίδα …

Στης μεγάλες αμαρτίες οι θεοί επιβάλλουν και μεγάλες τιμωρίες.

Οι αμαρτίες των γονιών πέφτουν απάνω στα παιδιά τους.

Άμιλλα είναι η τάση να φτάσει κανένας τον άλλον, που τον θαυμάζει, ή και να τον ξεπεράσει, χωρίς να αισθάνεται φθόνο, αν ο άλλος τον ξεπερνάει.

Δεν είναι ανάγκη να λες όλη την αλήθεια, αλλά ό,τι λες να είναι αλήθεια.

Η αλήθεια και οι ακτίνες του ήλιου δεν λερώνονται.

Η συνήθεια να βλέπεις την καλή όψη κάθε γεγονότος, αξίζει περισσότερο από το να χεις εισόδημα χίλιες λίρες το χρόνο.

Το αληθοφανές δεν είναι πάντοτε αληθινό. Μα και το αληθινό δεν είναι πάντοτε αληθοφανές.

Αυτός που λέει την αλήθεια, χτυπάει το ψέμα στην καρδιά.

Ο άνθρωπος κυβερνά τις αισθήσεις του. Το ζώο κυβερνάται από τις αισθήσεις του.

Οι αστήριχτες αισιοδοξίες είναι για να παρηγορούνε τους ανόητους.

Αισιόδοξος είναι ο άνθρωπος που βλέπει φως εκεί, που δεν υπάρχει, απαισιόδοξος είναι ο ανόητος που προσπαθεί να το σβήσει.

Τα μάτια είναι ο φεγγίτης της σκέψεως.