Νόμοι του Μέρφυ κ.ά

Μην ανησυχείς για το τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα. Είναι απασχολημένοι με το να ανησυχούν τι σκέφτεσαι εσύ γι’αυτούς.

Οτιδήποτε κι αν σου συμβεί, θα έχει συμβεί στο παρελθόν και σε όλους τους γνωστούς σου, αλλά πιο σοβαρά.

Αυτός που γελάει τελευταίος μάλλον δεν κατάλαβε το αστείο.

Ο αριθμός των νόμων μεγαλώνει συνεχώς, ώσπου να καλυφθούν οι απαιτούμενες σελίδες του βιβλίου.

Αν αξίζει να το κάνεις, αξίζει και να το παρακάνεις.

Σε μια γραφειοκρατική ιεραρχία, όσο πιο ψηλά βρίσκεται κανείς, τόσο λιγότερο εκτιμά το Νόμο του Μέρφυ.

1) Οι νόμοι πληθαίνουν ανάλογα με τα εκάστοτε μέσα επιβολής τους. 2) Ένας κακός νόμος έχει περισσότερες πιθανότητες να ενισχυθεί παρά να καταργηθεί. 3) Η κοινωνική νομοθεσία δεν μπορεί να καταργήσει τους φυσικούς νόμους.

Υπάρχουν μερικά πράγματα που είναι αδύνατον να τα ξέρεις – αλλά είναι αδύνατον να ξέρεις ποια είναι αυτά τα πράγματα.

Όταν προσπαθούμε να απομονώσουμε κάτι, ανακαλύπτουμε ότι είναι ενωμένο με το σύμπαν.

Αν κανείς κοιτάξει το πρόβλημά του από κοντά, θα διαπιστώσει ότι και ο ίδιος αποτελεί μέρος του προβλήματος.

Τα πάντα μπορούν να διαιρεθούν σε τόσα μέρη, όσα επιθυμούμε. Σχόλιο στο συνακόλουθο: Σε αυτή την περίπτωση, “τα πάντα” μπορούν να εκληφθούν ως υποσύνολο του “οτιδήποτε”.

Αν κάποια πράγματα μπορούσαν να πάνε στραβά και δεν πήγανε, θα αποδειχτεί ότι θα ήταν καλύτερα να είχαν πάει.

Τα αντικείμενα πληθαίνουν τόσο, ώστε να καλύψουν όλο το χώρο που διατίθεται για την αποθήκευση τους.

Το να κάνεις λάθη είναι ανθρώπινο – το να τα φορτώνεις όμως σε κάποιον τρίτο είναι ακόμη πιο ανθρώπινο.

Οι περισσότεροι άνθρωποι αξίζουν ο ένας στον άλλον.

1) Σ’αυτούς που αρέσεις, σίγουρα τους θυμίζεις κάποιον άλλον. 2) Το ερωτικό γράμμα που επιτέλους βρήκες το κουράγιο να στείλεις, θα καθυστερήσει στο ταχυδρομείο τόσο, ώστε να φανείς γελοίος όταν φτάσει στον προορισμό του. 3) Οι ρομαντικές χειρονομίες των άλλων …