Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Από έξω πανούκλα κι από μέσα κούκλα.

Πέθανε χωρίς να γεννηθεί.

Ο άνθρωπος του Αυγούστου ράσα πολλά φορά.

Τέσσερα καλογεράκια σ’ ένα γκρεμό γύριζαν , το ένα τ’ άλλο δεν το φτάνει.

Νάτο νάτο κι έρχεται κι από τη γη δε φαίνεται.

Η μάνα μου με γέννησε και ο φώσφορος με τρέφει κι αν με βαρέσει η μάνα μου στα κλάματα πεθαίνω.

Χίλιοι μύριοι πήγαιναν κι ένας τους γύριζε, το όνομα του τ’ άλλαξαν.

Αλευρωμένος ποντικός στη γειτονιά γυρίζει.

Χιλιόκομπο χιλιόδετο χίλια θα πεις, δε θα το βρεις.

Είναι ένα πουλί που γεννάει από τη μύτη .

Σκίζω , ρίζω το δαδί μου , βρίσκω νύφη και γαμπρό , πεθερά και πεθερό και τριγύρω κυκλωμένο ρούχο πράσινο ντυμένο.

Άγκαθο , καλάγκαθο καλαγκαθένιο το μαντρί και κόκκινα τα γίδια .

Χίλια μίλια πήγαιναν , τους έπιασαν , τους έδειραν , τ’ όνομά τους τ’ άλλαξαν .

Την ημέρα δούλα , τη νύχτα κυρά.

Εκεί που στέκεις έστεκα και κει που στέκω θα σταθείς.

Άσπρο γεννήθηκα , μαύρο κατάντησα , στα γηρατειά μου τα δόντια μου χτυπούν.