Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Δύο αδέλφια κυνηγιούνται και δεν πιάνονται .

Ενα μαντρί , παλιό μαντρί, χιλάδες πρόβατα χωράει κι αρνιού ποδάρι δε χωράει .

Ο μπάρμπας μου ο Κοντοθόδωρος με τα πολλά ζωνάρια .

Πράσινος πύργος , κόκκινα τζάμια , μέσα κατοικούνε μαύρα αραπάκια .

Πουλί πάει στον ανήφορο χωρίς φτερά και κόκαλα.

Εκκλησίτσα θολωτή , ένας στύλος την κρατεί .

Ασπρο είναι το χωράφι και μελαχρινός ο σπόρος και μιλεί και και συντυχαίνει με εκείνον που τα σπέρνει .

Τέσσερα πάνω , τέσσερα κάτω , τέσσερα φεύγουν , τέσσερα μένουν .

Τα βουνά χιονίσανε , οι κάμποι εξασπρίσανε και τα δυο γινήκαν τρία .

Αδειανό δε στέκεται γεμάτο δε λυγίζει.

Πάει και έρχεται, μα ποτέ δεν αλλάζει θέση.

Όλοι σας με αγαπάτε, μα κατάματα δε με κοιτάτε.

Μπορεί να είμαι μεγάλος αλλά και μικρός! Για μένα πολλοί θέλουν να μάθουν χωρίς εγώ να το ζητώ! Αφού ούτε ακούω ούτε μιλώ!

Τι είναι μπροστά μας αλλά δεν το βλέπουμε;

Τι κάνουν δυο άλογα;

Όταν φύγει ο αφέντης κι απομένει η κυρά τα λυχνάρια ένα , ένα μας ανάβει με χαρά.