Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Ανοιγοκλείνουν οι κάμαρες και κρότος δεν ακούγεται .

Γριά δεν είναι καμπούρα έχει άνδρας δεν είναι , μουστάκια έχει στο παράθυρο κάθεται τέσσερα πόδια έχει και όλα τα προσέχει .

Από δένδρο δροσερό βγαίνει ένα κλαδί ξερό .

Δένδρο ωραίο φουντωτό μας θυμίζει το Χριστό .

Εχω πέντε δαχτυλάκια που ζεσταίνουν τα χεράκια .

Πάντα πρώτη εγώ ανθίζω και την άνοιξη καλωσορίζω.

Ομορφη και πλουμιστή στα λουλούδια κατοικεί .

Κοκκινόξανθο , παχύ μυρουδιά ζαλιστική .

Τριάντα φούστες φόρεσε και στο χορό πηγαίνει και τη λαμπρή της ομορφιά κανείς δεν παραβγαίνει .

Είναι το δυνατότερο απ’ όλα τα πουλιά γι’ αυτό και τα πετούμενα τον έχουν βασιλιά .

Σπίτι , σπιτάκι χαμηλό παράθυρα γεμάτο τρέχει γυρίζει σαν τρελό κι’ όπου το θέλεις νάτο .

Είμαι τόπι κόκκινο και αν με καθαρίσεις άσπρο νόστιμο καρπό αμέσως θα αντικρίσεις .

Εκατό καλογεράκια με τα μαύρα τα σκουφάκια.

Από κλαδάκι κρέμεται στην αγορά πουλιέται το εξωτερικό της τρώγεται το κόκαλο πετιέται .

Πέντε – δέκα στρατιωτάκια όλα με τα κασκετάκια .

Είμαι κίτρινο , χνουδάτο και στυφό μα μυρωδάτο γίνομαι και πιο καλό αν με κάνουνε γλυκό .