Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Όλος ο κόσμος τό ‘χει , μόν’ ο βασιλιάς δεν τό ‘χει .

Στεγνό τον βάζω βρεγμένο τον βγάζω.

Δέκα τραβούν, δυο κατουρούν.

Ποια πηγαίνει στο γιατρό όταν είναι πολύ καλά στην υγεία της ;

Αφωνος φωνή δεν έχει , μα φωνή μεγάλη βγάνει .

Μένω μέσα πάντα εκεί , και τρώγω και κοιμούμαι , κι ότι και αν μου δώσουνε ποτέ δεν το αρνούμαι .

Περπατεί σημάδια αφήνει μακρουλά και στρογγυλά και τα στέλνουμε στους φίλους όπου ζούνε μακρυά .

Πόδια έχω μα δεν περπατώ και πάντα είμαι εγώ απλωτό .

Γυρίζω , γυρίζω όταν φυσάει , σαν το καράβι ο αέρας με πάει .

Αν δε με βάλεις να ξυστείς , ησυχία δεν θα βρεις .

Ψηλά κρεμασμένο , κανείς δεν το φτάνει , περπατεί σιγανά χωρίς να ‘χει ποδάρι .

Από μητέρα κόκκινη γεννιέμαι παιδί μαύρο , φτερά δεν έχω μα πετώ , τα σύννεφα για να βρω .

Άσπρος κάμπος , μαύρα βόδια .

Κόβω πάγο , βρίσκω ασήμι και μέσα στ’ ασήμι μάλαμα.

Σε κήπο δε φυτεύεται , σε περιβόλι όχι κι ο βασιλιάς το γεύεται κι όλος ο κόσμος το ‘χει .

Βόδι δεν είναι , κέρατα έχει , γραμματικός δεν είναι , γράμματα γράφει .