Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Τι έχουμε στο σπίτι όταν δεν υπάρχει μία ;

Σε ποιά χώρα τα αυγά φέρνουν νύστα ;

Πουλί δεν εiμαι, μάτια δεν έχω, μα στην ουρά μου δυο τρύπες έχω.

Όλος ο κόσμος τό ‘χει , μόν’ ο βασιλιάς δεν τό ‘χει .

Στεγνό τον βάζω βρεγμένο τον βγάζω.

Είμαι εγώ ένα κουτί , κι έχω μέσα κάτι κι αν ένα κουμπί πατήσεις , κόσμο κει θα αντικρύσεις .

Απ’ τον καιρό που γεννηθώ δεν ξέρω τι να κάμω, δυο βουναλάκια κουβαλώ στη ράχη μου επάνω.

Στρογγυλό και μαυρουλό και γεμάτο με νερό , αν εκεί μέσα θα μπεις , δύσκολα θα ξαναβγείς.

Μένω μέσα πάντα εκεί , και τρώγω και κοιμούμαι , κι ότι και αν μου δώσουνε ποτέ δεν το αρνούμαι .

Περπατεί σημάδια αφήνει μακρουλά και στρογγυλά και τα στέλνουμε στους φίλους όπου ζούνε μακρυά .

Πόδια έχω μα δεν περπατώ και πάντα είμαι εγώ απλωτό .

Γυρίζω , γυρίζω όταν φυσάει , σαν το καράβι ο αέρας με πάει .

Αν δε με βάλεις να ξυστείς , ησυχία δεν θα βρεις .

Ψηλά κρεμασμένο , κανείς δεν το φτάνει , περπατεί σιγανά χωρίς να ‘χει ποδάρι .

Από μητέρα κόκκινη γεννιέμαι παιδί μαύρο , φτερά δεν έχω μα πετώ , τα σύννεφα για να βρω .

Άσπρος κάμπος , μαύρα βόδια .