Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Όλο τον κόσμο ντύνει κι αυτή είναι γυμνή .

Ρούχο σύννεφο φορεί και θροΐζει, ως προχωρεί . Και χλωμαίνει και χλωμαίνει, μόλις τριών μηνών πεθαίνει .

Γαιδουρίτσα φορτωμένη στη σπηλίτσα μέσα μπαίνει .

Κρυώνουνε το καλοκαίρι, πράσινα φορούν παλτά . Μα σαν μπουν… μένουν γυμνά!

Έχω το, έχεις το, κι αν δεν το πω, δε βρίσκεις το .

Στο μαγειρείο με συναντάς με ξέρουνε κι οι κήποι, πολλές φορές για μένα κλαις χωρίς να έχει λύπη .

Όρος είμαι της Ελλάδας κι από τα πολύ γνωστά κι από τη μέση μου και κάτω θα με βρείτε στα χαρτιά .

Ποια μεγάλη λέξη έχει μόνο ένα γράμμα μέσα της;

Τρεις έντεκα τρεις δώδεκα τρεις δεκαπέντε και έντεκα και εφτά και οκτώ και δεκαοκτώ και πέντε και έξι και μισό .

χίλιοι, μίλιοι καλογέροι σ’ενα ράσο τυλιγμένοι

Ένα πλατύφυλλο δεντρί με τέσσερα κλωνάρια . Το ένα ανθίζει, το άλλο καρπίζει , το άλλο μαραίνεται , το άλλο ξεραίνεται .

Είναι δύο αδελφές , που χωρίς να είναι κι εχθρές μέρα – νύχτα κυνηγιούνται και ποτέ δε συναντιούνται .

Τέντα , τέντα τεντωτή και ασημοκεντητή .

Πάνω από τη στέγη μας μισό πεπόνι κρέμεται .

Ένα ταψάκι βούτυρο όλο τον κόσμο αλείφει .

Άσπρο είναι σαν το αυγό , στρογγυλό σαν το πιπέρι , όχι, μα τον Άι – Γιώργη ούτε αυγό , ούτε πιπέρι .