Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Ένα ταψάκι βούτυρο όλο τον κόσμο αλείφει .

Άσπρο είναι σαν το αυγό , στρογγυλό σαν το πιπέρι , όχι, μα τον Άι – Γιώργη ούτε αυγό , ούτε πιπέρι .

Ζει μαζί με τα κοχύλια κι έχει και βελόνια χίλια .

Να τη δεις να φοβηθείς , να τη φας να γλυκαθείς …

Από τα πόδια ως την κορφή τρίβομαι κι όλο λιώνω, με το όμορφο κορμάκι μου όλους σας διορθώνω …

Έχει φύλλα σα δεντρίμα δεντρί δεν είναι . Μέσα είναι άσπρο σαν τυρίμα τυρί δεν είναι . Έχει ποντικού ουρά μα ποντικός δεν είναι …

Χιλιόκομπο, χιλιόδετο, χίλια να πεις , δε θα το βρεις …

Μια κοντούλα παχουλήπάντα κόκκινα φορεί, έχει πράσινα μαλλιάκαι σποράκια στην κοιλιά …

Σιδερένιο το άλογο, μπαμπακένια η ουρά του …

Με πουπουλένιο πάπλωμαμια φαμελιά σκεπάζεται …

Έρχομαι φίλε από μακριά, κι αν είναι ορισμός σου να χτίσω το σπιτάκι μουέξω από το δικό σου ..

Είναι ένα μικρό σπιτάκιδίχως στέγη και ταράτσα, μήτε γύρω παραθύρια , μήτε πόρτα μήτε φάτσα …

Αν και θρόνος μου ταιριάζει, θέση μου είναι το περβάζι ..

Αγαπητό τετράποδοτις γάτες κυνηγάει,με λύκους έχει πόλεμοκαι τα μαντριά φυλάει ..

Είναι από τα πουλιάπρώτο στη λαλιά, μέσα στο δάσος μένει,σε κλουβί δεν μπαίνει …

Ήμερο ,άκακο , δειλό μας τρέφει και μας ντύνει , ποιο είναι αυτό το ζωντανό που τόσα καλά μας δίνει ..