Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Ο μικρός δεν μεγαλώνει κι΄ ο μεγάλος δεν γερνά.

Γούρνα μου πελεκητή μαρμαρένια και χυτή, που έχεις μαύρα ψάρια μέσα και γλυκό κρασί.

Τρεις – τρεις το πιάνουν και γεννά, μαύρα τα κάνει τα παιδιά, που πίσω του τ΄ αφήνει.

Πάει κι΄ έρχεται μα ποτέ δεν αλλάζει θέση.

Περνάει βουνά και θάλασσες ρωτάει κι΄ απαντάει χωρίς ποτέ του να μιλάει

Άσπαρτο κι αφύτευτο και στο σακί δεμένο.

Χίλιοι μύριοι πήγαιναν κι ένας τους γύριζε, το όνομα του τ’ άλλαξαν.

Αλευρωμένος ποντικός στη γειτονιά γυρίζει.

Χιλιόκομπο χιλιόδετο χίλια θα πεις, δε θα το βρεις.

Στήνω δίχτυ , μα όχι για ψάρια.

Πόδια δεν έχω κι όμως κινούμαι , η καρδιά μου χτυπάει σαν τη δικιά σου.

Άσπαρτο κι αφύτευτο και στο σακί δεμένο.

Την αυγή με τέσσερα , το μεσημέρι με δύο και το βράδυ με τρία.

Και μαύρη να ‘ναι η μάνα , η κόρη άσπρη γεννιέται.

Τα βουνά χιονίσανε , οι μύλοι ξεριζώθηκαν , τα δύο γίναν τρία.

Από έξω πανούκλα κι από μέσα κούκλα.