Ορισμοί και Θεωρίες

Θεωρία , σύμφωνα με την οποία η νόηση αποτελεί α) την κύρια ή μοναδική πηγή γνώσης της αλήθειας (γνωσιολογία ) , β) την πηγή γνώσεως της ουσίας της πραγματικότητας (μεταφυσική) , γ) τη δύναμη για την ενάρετη ζωή (ηθική), δ) …

Θεωρία φιλοσοφική , σύμφωνα με την οποία η βούληση είναι απόλυτα ελεύθερη και ο άνθρωπος έχει την ικανότητα για ελεύθερη και ο άνθρωπος έχει την ικανότητα για ελεύθερη επιλογή και προτίμηση μεταξύ περισσότερων της μιας πρακτικών δυνατοτήτων .

Τύπος κοσμοθεωρίας , που έχει θεμέλιό του την αντιπαράθεση του ξεχωριστού ατόμου στην κοινωνία . Είναι ηθική αρχή χαρακτηριστική για την αστική ιδεολογία και ηθική.

Ιδεαλιστικό ρεύμα της αστικής φιλοσοφίας στην εποχή του ιμπεριαλισμού , που αντιπαραθέτει στην ορθολογική γνώση τη «γνώση» της πραγματικότητας , με τη βοήθεια της διαίσθησης (ενόρασης) την οποία θεωρεί ειδική ικανότητα της συνείδησης , μη αναγόμενη στην εμπειρία των αισθήσεων …

Η θρησκεία των Ιουδαίων , δηλαδή οι θρησκευτικές δοξασίες τους , το έθνος των Ιουδαίων . Ο Ιουδαϊσμός δεν αποτελεί σύστημα καθορισμένων δογμάτων , αλλά μάλλον σύνολο ιερών τελετών κι εθίμων . Αναμφισβήτητα το σημαντικότερο ρόλο στη διαμόρφωσή του διαδραμάτισε …

Ιατρική σχολή που στηρίζεται στη θεωρία και τις αρχές του Ιπποκράτη . Επίσης είναι χαρακτηριστικό των ιπποκράτειων δακτύλων ή ονύχων .

Στην φιλοσοφία , ο όρος , στην κυριολεξία του , σημαίνει ότι μια σκέψη , ένας συλλογισμός , μια προφορική ή γραπτή έκφραση είναι ξένη ή και αντίθετη προς τους νόμους και τους κανόνες της λογικής . Η ετυμολογική σημασία …

Η διδασκαλία των Ιησουιτών , το δόγμα αυτών .

Ειδικό διοικητικό καθεστώς , που εφαρμόζεται στους ιθαγενείς κάποιας αποικίας . Αρχικά εφαρμόστηκε στην Αλγερία .

Δοξασίες νεότερων χριστιανικών αιρέσεων , που δεν οργανώθηκαν σε ξεχωριστή εκκλησιαστική παρασυναγωγή.

Φιλολογικό στην αρχή και πολιτικό αργότερα κίνημα του 19ΟΥ αιώνα , που είχε ως σκοπό την εθνική ενότητα των λαών που κατοικούσαν στην αρχαία Ιλλυρία , δηλαδή στο νότιο τμήμα της Αυστροουγγαρίας ( Σέρβοι , Κροάτες , Σλοβένοι και Δαλματοί).

Φιλοσοφία , η οποία περιορίζει το περιεχόμενό της και τα όριά της στον κόσμο εκείνο , που μπορεί να διαγνωστεί με την εμπειρία και τη νόηση .

Φιλοσοφικός όρος , με τον οποίο ο Φρ. Νίτσε διατύπωσε νέο σύστημα ηθικής , αντίθετο σε πολλά σημεία με τις κοινές ηθικές αξίες .

Ανορθόδοξο θρησκευτικό κίνημα ιδεών της Καθολικής εκκλησίας από το 17Ο ως το 18Ο αιώνα . Ο Ιανσενισμός δεν αναγνωρίζει το αλάθητο της παπικής εξουσίας , το δε 1889 ενώθηκε με τους παλαιοκαθολικούς.

Θεωρία που χαρακτηρίζει το σύνολο των Ιαπώνων , τη ζωή τους, τη σκέψη τους , τη συμπεριφορά τους και τη δραστηριότητά τους . Λέγεται και «νιχοτζιρόν».

Η αφοσίωση στο ιδανικό , τον ύψιστο σκοπό της βούλησης , που αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου .