Ορισμοί και Θεωρίες

Μηχανιστική κοσμοθεωρητική αντίληψη, που διατυπώθηκε και διαδόθηκε το 17ο – 18ο αιώνα. Ερμηνεύει την εξέλιξη της φύσης και της κοινωνίας με τους νόμους της μηχαικής μορφής κίνησης της ύλης. Πηγή του μηχανικισμού είναι η απολυτοποίηση των νόμων της μηχανικής, που …

Ο Μίθρας ήταν ο κύριος θεός του Μιθραϊσμού, μιας συγκριτιστικής ελληνιστικής μυστηριακής θρησκείας η οποία αναπτύχθηκε στην ανατολική Μεσόγειο κατά τον 2ο και 1ο αιώνα ΠΚΧ και η οποία ασκούνταν στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία από τον 1ο αιώνα ΠΚΧ ως τον …

Όρος που σημαίνει το βαθμιαίο εθισμό του οργανισμού προς τις δηλητηριώδεις ουσίες. Ο εθισμός επιτυγχάνεται με τη λήψη αρχικά μικρών δόσεων δηλητηρίου, που κατόπιν αυξάνονται προοδευτικά. Η ονομασία οφειλεται στο Μιθριδάτη Στ τον Ευπάτορα, που συνήθισε  τον οργανισμό του στα …

Θεωρία, σύμφωνα με την οποία τα είδη εξελίσσονται με μεταλλάξεις. Ο μεταλλακτισμός είναι εντελώς αντίθετη θεωρία από τη δαρβίνειο, γιατί διδάσκει την απότομη και με άλματα εξέλιξη, ενώ η δαρβίνειος θεωρία παραδέχεται τη συνεχή και βαθμιαία εξέλιξη των ειδών. Κατά …

Η διαίρεση ενός οργανισμού σε ισοδύναμα τμήματα, μεταμερίδια. Η διαίρεση  του σώματος ορισμένων μεταζώων σε ομοιειδή τμήματα. Μπορεί να είναι γραμμική, στην οποία τα τμήματα είναι τοποθετημένα κατά έναν άξονα, ή κυκλική, στην οποία τα τμήματα είναι τοποθετημένα κυκλικά γύρω από …

Σύγχρονη καλλιτεχνική κίνηση, που τείνει να αμφισβητήσει τις κατευθύνσεις της τέχνης και της λογοτεχνίας του μοντερνισμού. Η οριοθέτηση, βέβαια των πλαισίων του μεταμοντερνισμού είναι ακόμη ρευστή για τη συγκεκριμένη τάση στην τέχνη. Στο μεταμοντερνισμό, η σχεδιαστική πειθαρχία, οι χρωματικοί κανόνες …

Έθιμο σύμφωνα με το οποίο ο θύτης απέκοπτε ορισμένα μέλη του θύματος (αυτιά, μύτη), τα έδενε σε μια κλωστή, τα κρεμούσε στο λαιμό του και κατόπιν περνούσε την κλωστή κάτω από την μασχάλη του.

Μέθοδος άμυνας πολλών ζώων και κυρίως εντόμων κατά των διωκτών τους. Σε περίπτωση επίθεσης εναντίον τους, τα ζώα αυτά ανορθώνονται, προβάλλουν όλα τα εξαρτήματα τους και αυξάνονται σε όγκο, σε τρόπο που να εκφοβίζουν τον διώκτη τους.

Κοσμοθεωρητικό σύστημα, που ανάγει όλα τα όντα και τα φαινόμενα στην ύλη και απορρίπτει την ύπαρξη υπεραισθητών και υπερφυσικών δυνάμεων.

Μεγάλη ιδέα για εδαφική επέκταση σε βάρος άλλων χωρών, οι κατακτητικές βλέψεις σε βάρος άλλης χώρας.

Θρησκευτική αίρεση, που ιδρύθηκε το 1729 από τον Άγγλο θεολόγο και κληρικό Ιωάν. Ουέσλεϋ και τον αδερφό του Κάρολο. Οι οπαδοί τους ονομάστηκαν ειρωνικά μεθοδιστές και το κήρυγμα τους προκάλεσε τεράστια θρησκευτική αφύπνιση (μεθοδισμός). Η αίρεση αυτή χαρακτηρίζεται από μεγάλη …

Θεωρία που αναφέρεται στον τρόπο μετάβασης των κληρονομικών χαρακτηριστικών και βασίζεται πάνω στις θεμελιώδεις αρχές της κληρονομικότητας, που ανακάλυψε ο Μέντελ, ο οποίος καθόρισε τους αριθμητικούς νόμους της κληρονομικότητας (διάσπασης) των αντίθετων γνωρισμάτων στις διασταυρώσεις (3 προς 1). Ο μεντελισμός …

Η μεταφυσική θεωρία, που υποστηρίζει ότι το πνεύμα, η ψυχή είναι αυτό που πραγματικά υπάρχει και αποτελεί την ουσία του κόσμου, ενώ τα υλικά αντικείμενα είναι παραστάσεις, εκδηλώσεις του πνεύματος.

Τάση που εμφανίστηκε μέσα στο ρώσικο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα το 1903 στο 2ο συνέδριο στις Βρυξέλλες και Λονδίνο, η οποία, σε αντίθεση με την πλειοψηφία (μπολσεβικισμό), υποστήριξε ότι, για να θεωρείται κανείς μέλος του κόμματος, δεν ήταν να παίρνει προσωπικά μέρος …

Η πίστη στο Μεσσία. Το να περιμένει ένας λαός την από τα δεινά λύτρωση του από κάποιον ισχυρό (πολιτικό ή στρατιωτικό).

Δυαρχική θρησκεία, που ιδρύθηκε από το Μάνη, Ιρανό θρησκευτικό αρχηγό της αίρεσης των Μανιχαίων (216-277) , Ο Μάνης διακήρυξε ότι οι γραφές των άλλων θρησκειών (ζωροαστρισμού, βουδισμού, γνωστικισμού, χριστιανισμού) ενσωματώνονται εκλεκτικά στις δικές του. Πίστευε δε πως τελευταίος εκπρόσωπος του …