Εγκυκλοπαιδικά

Σαν γεμίσει με νερό το λουλούδι ζωντανεύει, πολύ εύκολα όμως σπάει κι η γιαγιά μας αγριεύει.

Νιάου νιάου στα κεραμίδια και δεν τρώει τα κρεμμύδια.

Δεν μπορεί να περπατήσει , δε μιλάει , ψιθυρίζει , τη δροσιά του μας χαρίζει.

Ή τη συναντάς σε πιάτο ή σε μάγουλο δροσάτο.

Παιχνιδιάρης αρλεκίνος πέφτει και κατρακυλά και την τύχη κυνηγά.

Κάμπος απερπάτητος και όμως με οργώνουν

Εκκλησιά ζωγραφιστή, δυο παράθυρα στο φως , μία πόρτα ανοιχτή και καμπάνα σκαλιστή.

Αν μου φύγεις και σε χάσω , το βοριά μέσα θα μπάσω

Καμαρωτές κυράδες πλέουν στα νερά , στα πλουμιστά ή στα άσπρα , φωνάζουν το παπά.

Πέντε μάστοροι σωστοί και ψηλοί μα και κοντοί.

Πάνω από το σπιτάκι μου σεντόνι διαμαντένιο

Πάει κι΄ έρχεται μα ποτέ δεν αλλάζει θέση.

Περνάει βουνά και θάλασσες ρωτάει κι΄ απαντάει χωρίς ποτέ του να μιλάει

Στη μέση του χωριού κρέμεται η μαργαριτού, τινάζει τα φτερά της, και φωνάζει τα παιδιά της.

Έχω μια προβατίνα, από το λαιμό τη δένω κι΄ από την ουρά τη σέρνω.

Θάλασσα χωρίς νερό, και πόλεις δίχως σπίτια.