Εγκυκλοπαιδικά

Ενα μαντρί , παλιό μαντρί, χιλάδες πρόβατα χωράει κι αρνιού ποδάρι δε χωράει .

Ο μπάρμπας μου ο Κοντοθόδωρος με τα πολλά ζωνάρια .

Πράσινος πύργος , κόκκινα τζάμια , μέσα κατοικούνε μαύρα αραπάκια .

Πουλί πάει στον ανήφορο χωρίς φτερά και κόκαλα.

Εκκλησίτσα θολωτή , ένας στύλος την κρατεί .

Ασπρο είναι το χωράφι και μελαχρινός ο σπόρος και μιλεί και και συντυχαίνει με εκείνον που τα σπέρνει .

Τέσσερα πάνω , τέσσερα κάτω , τέσσερα φεύγουν , τέσσερα μένουν .

Τα βουνά χιονίσανε , οι κάμποι εξασπρίσανε και τα δυο γινήκαν τρία .

Ααίματο κι ακόκαλο τη θάλασσα περνάει .

Δαχτυλίδι πύρινο , πύρινο , τριπύρινο , από γκρεμούς γκρεμίζεται κι όμως δε ραγίζεται.

Μακρύ μακρύ σαν άντερο και στρογγυλό σαν κόσκινο.

Ααίματος και άψυχος στον ουρανό ανεβαίνει .

Χρυσό καντήλι κρέμεται ψηλά απ’ τα ουράνια . Δίχως αλυσίδες κρέμεται , δίχως σκοινιά κρεμιέται , δίχως βοριά βορίζεται , δίχως αέρα σείεται , δίχως λαμπάδες και κεριά φέγγει τον κόσμο όλο , φέγγει και της μανίτσας μου στ’ αλώνι …

Η πραγματικότητα , το σωστό , ο ρεαλισμός . Κατά τους Καντιανούς ότι , υπάρχει “καθ΄εαυτό ” μέσα στο πνεύμα του ανθρώπου και όλων των ανθρώπων .

Η κατάσταση που παρουσιάζουν ορισμένοι οργανισμοί , όπως π.χ. μερικά παράσιτα , που έχασαν την ιδιαίτερη μορφή τους από λόγους εκφυλισμού .

Η πράξη και το αποτέλεσμα του ανασκολοπίζω , κοινώς σταύρωμα , παλούκωμα .