Επέτειο ΟΧΙ – Ποιήματα

Θλιβερά χτυπά η καμπάνατην Ελλάδα μας καλείΤον εχθρό ν’ αποτινάξει,απ’ τον χάρτη μην χαθεί. Μέσα στων μαχών τη δίνηυπερήφανα ορμάνπαλληκάρια της ΕλλάδοςΜιά Ηρωϊκή Γενιά. Ήρθε πόλεμος και πείναΜα η Ελλάδα τ’ αψηφά:Να’ρθετε στεφανωμένοιΜε της δόξας τα κλαδιά. Βλέμα Θεϊκό προστάζειΑπλώνει …

Τον Καίσαρα συντρίψανε τα χωριατόπουλα της Ήπειρος,πήραν φωτιά και δύναμη απ’ τις πυρφόρες φλέβες του τόπου τους.Στα κράνη τους κρέμονταν φουντίτσες του Εικοσιένα,είχαν τα μπράτσα ώριμα απ’ τα μπαρούτια του Δώδεκα,τις καρδιές λιονταρίσιες απ’ την ιστορία του Έλληνα.Βράχος η Ελλάδα, …

ΣΗΜΑΙΑΠάντα κι όπου σ’ αντικρίζω,με λαχτάρα σταματώκαι περήφανα δακρύζωταπεινά σε χαιρετώ. Δόξα αθάνατη στολίζεικάθε θεία σου πτυχήκαι μαζί σου φτερουγίζειτης Πατρίδας η ψυχή. Όταν ξάφνου σε χαϊδεύειτ’ αγεράκι τ’ αλαφρό,μοιάζεις κύμα, που σαλεύειμε χιονόλευκο αφρό. Κι ο σταυρός που λαμπυρίζειστην …

(Ι – Ο λήθαργος)Εκατομμύρια άνθρωποι εβλέπαν πως νυχτώνανοι μέρες μια πίσω απ’ την άλλη πληχτικές,πάθη μικρά κι ιδέες φτωχές τις ξημερώνανκι όμοια νωθρά διαβαίνουν σκόλες και γιορτές. Δίχως βαθύτερη ενατένισην εντός τους,μηδέ στη φύση ούτε στον πλάι τους αδερφό,αργοκυλούσε στη …

Η ΣΗΜΑΙΑΑυτό είναι το ιερό πανί, το γαλανό και τ’ άσπροκομμάτι απ’ ανοιξιάτικο και ξάστερο ουρανόπου’ ναι λευκό σαν τον αφρό, του κύματος που ανθίζεισε περιγιάλι ολόμορφο, σε πέλαο μακρινό. Αυτό είναι το ιερό πανί, που όταν περνάει μπροστά μαςυγραίνονται …

Βροντάει ο Όλυμπος, αστράφτει η Γκιώνα,μουγκρίζουν τ’ Aγραφα, σειέται η Στεργιά.Στ’ άρματα, στ’ άρματα, εμπρός! στον αγώναγια τη χιλιάκριβη τη Λευτεριά. Ξαναζωντάνεψε τ’ αρματολίκι,τα μπράτσα σίδερο, φλόγα η ψυχή,λουφάζουν έντρομοι οι ξένοι λύκοιστην εκδικήτρια μας αντρίκεια ορμή. Ο Γοργοπόταμος στη …

Γεια σου , σημαία γαλανή ,Σημαία δοξασμένη ! Φωτίζεις την Ελλάδα μας Και είσαι ευλογημένη . Σ’ έχουμε κλείσει στην ψυχή , βαθιά μεσ’ στην καρδιά μας , κι όπου στηθείς , περήφανα κρατάς την λευτεριά μας .Η ΣΗΜΑΙΑΩ, ΣΗΜΑΊΑ …

Βροντούν της Πίνδου οι κορφέςκι αντιλαλούν τα καταράχια, πλαγιές βροντούν, σπηλιές και βράχιακι ως τ’ άστρα φτάνουν οι φωτιές Και των Ελλήνων τα παιδιάσαν αετοί ορμούν στη μάχη,κάθε κορφή κι αετοράχηφωτίζει τώρα η Λευτεριά. Κι αστράφτει η λόγχη κι αντηχείμια …

Απ’ τη λαβωματιά του την ορθάνοιχτη Αχνίζοντας το αίμα πλημμυρίζει .Ο χάρος καθρεφτίζεται στα μάτια του Κι αυτός ψυχομαχώντας ψιθυρίζει : – Αχ , τι ‘ναι μια ψυχή μπρος τη λαχτάρα μου ; Ήθελα να ‘χω τρεις , στη μάχη …

Για μας παιχνίδι ο πόλεμος και το ντουφέκι γλέντι.Τα βόλια που σφυρίζουνε, δε σκιάζουν το λεβέντη.Κι είναι χαρά, Πατρίδα μου, για σε να πολεμήσωκαι τη ζωή που μού ‘δωσες, να σου τη δώσω πίσω. Τώρα, που το άδικο του εχθρού …

Για μας παιχνίδι ο πόλεμος και το ντουφέκι γλέντι . Τα βόλια που σφυρίζουνε δε σκιάζουν το λεβέντη . Κι είναι χαρά , πατρίδα μου , για σε να πολεμήσω Και τη ζωή που μου ‘δωσες να σου τη δώσω …

Aρματ’ αν σου λείπουν και κανόνιασου περσεύει η πίστη κι η καρδιά.Τρεις χιλιάδες ένδοξα όλα χρόνιατη χρυσή σου αγιάζουν λευτεριά. Κι είναι κάθε χρόνος, κάθ’ αιώνας,ένα στέφος άυλο, ένας στρατός.Aνισος στα σίδερα ο αγώναςάνισος και στα όπλα του φωτός. Με …

Χιόνια της Πίνδου γίνονται Ρόδα λευκά του Απρίλη . Κι ο νικητής που πάει μπροστά στεφανωμένος με λουλούδια , στο χέρι έχει το σπαθί του Διάκου και στα χείλη του Ρήγα τα τραγούδια.

Τη θύμηση αυτήδεν υπάρχουν λόγια να την πούμε.Όσοι τη ζήσαμετην κρατάμε φυλαχτό πανάκριβο. Αμόλευτο στους καιρούς,θύμηση από φωτιά και θρύλοπου διαλύει μέσα στο χρόνο την περιπέτεια. Που ταξιδεύει από κορφή σε κορφήκι έρχεται από τη Πίνδοστα πέρατα της γης. Έρχεται …

Της Αλβανίας τα βουνά , Οι λαγκαδιές κι οι κάμποι , Μεγάλοι στέκουν μάρτυρες Της Λευτεριάς που λάμπει . Το μαρτυράνε τα βουνά Οι πέτρινοι σταυροί σας , το χώμα που αγκάλιασε το ηρωικό κορμί σας .

Μόνο οι Μαραθωνομάχοιδεν σ’ εδόξασαν πατρίδα.Δεν σ’ εδόξασαν μονάχοιοι τρακόσιοι του Λεωνίδα. Εβαστάξαν τα παιδιά σου,παλικάρια διαλεγμένα,πάντα σαν το δρυ του δάσους,σαν τους βράχους ένα κι ένα. Όμοια ακλόνητα κι αγνάντιαστων εχθρών την άγρια φόρακι όμοια στέρεα στη γιγάντιακαι κακή …