Ελληνικό Λεξικό

Εθνοβόρος : ο φθοροποιός ή και καταστροφικός για το έθνος.

Ειρηνισμός : η αντίθεση στον πόλεμο ή τη χρήση βίας ως μέσο επιλύσεως διαφορών και ειδικότ. η άρνηση αναμείξεως σε στρατιωτικές, πολεμικές επιχειρήσεις εξαιτίας προσωπικών αρχών ή πεποιθήσεων.

Εθνοκάθαρση : η βίαιη μετακίνηση των μελών μιας εθνότητας από μια περιοχή ή και ο αφανισμός τους, η μαζική τους εξόντωση.

Ειρκτή : το δημόσιο δεσμωτήριο, κάθε τόπος καταδίκης ή ακούσιας κράτησης για έκτιση ποινής.

Εθνοκεντρισμός : η αναγωγή των πάντων στην ιδέα του έθνους και στο ίδιο το έθνος.

Εθνοτικός : αυτός που σχετίζεται με πληθυσμιακή ομάδα ενός έθνους, η οποία αποτελεί ενότητα.

Ειδεμή : σε αντίθετη περίπτωση, διαφορετικά.

Ειδεχθής : αυτός που είναι αποκρουστικός στη όψη και τη θέα, αυτός που προκαλεί αηδία και αποτροπιασμό.

Ειδότες : αυτοί που γνωρίζουν καλά τα πράγματα.

Είθε : δηλώνει ευχή και επιθυμία.

Είθισται : συνηθίζεται, υπάρχει η συνήθεια.

Εικονοκλαστικός : ο εικονομαχικός, αυτός που σχετίζεται με την εικονομαχία.

Εικοτολογία : η αυθαίρετη διατύπωση εκδοχών και συμπερασμάτων, η διερεύνηση μέσω υποθέσεων και η συζήτηση χωρίς αποδείξεις.

Εικότως : κατά λογικό και εύλογο τρόπο.

Ειλημμένος : αυτός που έχει ληφθεί.

Ειλητάριο : στενή και επιμήκης λωρίδα περγαμηνής που τυλιγόταν γύρω από τον κόντο, ώστε να μπορεί να ξεδιπλώνεται και να διπλώνεται και που χρησιμοποιούνταν για την αναγραφή σε αυτή της Θείας Λειτουργίας και την ανάγνωση των Ευχών από τον ιερέα.