Ελληνικό Λεξικό

Δόκανο : παγίδα για την σύλληψη θηραμάτων.

Διστομίαση : λοίμωξη του ανθρώπου και των μηρυκαστικών, την οποία προκαλούν τα παρασιτικά σκουλήκια τα οποία ονομάζονταιδίστομα και που εκδηλώνεται ανάλογα με την περίπτωση με διάρροια, φαγούρα κ.ά.

Δισχιδής : αυτός που είναι σχισμένος στα δύο, διχαλωτός.

Διττογραφία : η αντιγραφή συλλαβής, λέξης ή φράσεως δύο φορές από τον αντιγραφέα ενός κειμένου λόγω σφάλματος.

Διττός : διπλός, αυτός που αποτελείται από δύο μέρη ή είναι δύο ειδών.

Διυλίζω : περνώ υγρό μέσα από φίλτρο, για να το απαλλάξω από ξένες ουσίες.

Δίφορος : αυτός που καρποφορεί δύο φορές τον χρόνο.

Δίφρος : κάθισμα χωρίς ράχη και βραχίονες.

Διχειλικός : φθόγγος που παράγεται με τη βοήθεια και των δύο χειλιών.

Διχοστασία : η διάσταση απόψεων, συμφερόντων.

Διωδία : μελωδία που εκτελείται από δύο φωνές, ντουέτο.

Δίμιτος : ύφασμα, υφασμένο με δύο κωστές, που έχει πυκνή ύφανση.

Δίσημος : αυτός που έχει δύο σημασίες.

Δίνη : περιστριφική κίνηση νερού ή ανέμου, που οφείλεται στη συνάντηση αντίθετων ρευμάτων.

Δισκάριο : λειτουργικό σκεύος, όπου τοποθετείται ο άγιος άρτος της προσφοράς κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας.

Διογκώνω : μεγαλώνω, αυξάνω τον όγκο σε κάτι.