Ελληνικό Λεξικό

Δικαιικός : αυτός που σχετίζεται με το δίκαιο.

Δικαιοδόχος : αυτός στον οποίο μεταβιβάζονται τα δικαιώματα άλλου.

Δικαιοπάροχος : αυτός που μεταβιβάζει δικαιώματα του σε άλλο.

Διεστραμμένος : αυτός που αποκλίνει από ότι θεωρείται ορθό, ηθικό, φυσιολογικό.

Διευθέτηση : η τακτοποίηση, η ρύθμιση κάποιου προβλήματος ή θέματος.

Διευθυντήριο : ο χώρος που στεγάζει τη διεύθυνση, διοίκηση.

Διευθυντικός : αυτός που σχετίζεται με τον διευθυντή ή τη διεύθυνση.

Διεύρυνση : η αύξηση του εύρους και η επέκταση (γεωγραφική) στο χώρο.

Δίβουλος : αυτός που δεν μπορεί να καταλήξει σε μία άποψη.

Διζωνικός : αυτός που αποτελείται από δύο (γεωγραφικές) ζώνες ή σκοπεύει στην ύπαρξη δύο ζωνών.

Διγενής : αυτός που προέρχεται από δύο διαφορετικά γένη, φυλές ή εθνότητες.

Διήγημα : πεζογράφημα μικρής σχετικά έκτασης, το οποίο παρουσιάζει την ολοκληρωμένη αφήγηση περιστατικού ή ιστορίας.

Διδακτισμός : η τάση κάποιου να θέλει να διδάξει, να δίνει διδάγματα.

Διήθημα :το καθαρό υγρό που μένει, αφού φιλτάρουμε υγρό μείγμα.

Διδαχή : η διδασκαλία, η προτροπή, που αποβλέπει στη νουθεσία.

Διήκω : φθάνω από ένα σημείο σε άλλο.