Ελληνικό Λεξικό

Ενιαχού : σε μερικούς τόπους, σε μερικά μέρη.

Ενόντα : όσα διατίθενται στη δεδομένη στιγμή.

Ενσκήπτω : εμφανίζομαι αιφνιδιαστικά και πλήττω με ορμή.

Ενταύθα : στο ίδιο μέρος, εδώ, χωρίς αλλαγή τόπου.

Εντράδα : φαγητό από κρέας, με λαχανικά.

Εξάμβλωμα : το έμβρυο που έχει πρόωρα αποβληθεί από τη μήτρα και παρουσιάζει γενετικές ανωμαλίες.

Εξάρθρημα : η μετατόπιση των άκρων των οστών που σχηματίζουν άρθρωση, με αποτέλεσμα να μεταβάλλεται μόνιμα η σχέση τους.

Εξάχνωση : η μετάπτωση ουσίας από τη στρερεά στην αέρια κατάσταση, χωρίς τη μεσολάβηση της υγρής καταστάσεως.

Ενατένιση : η προσήλωση του βλέμματος σε πρόσωπο, αντικείμενο, αλλά και σε γεγονός, κατάσταση.

Εξικνούμαι : καταλήγω, φθάνω, έχω ως όριο.

Ενδεής : αυτός που στερείται, που έχει έλλειψη συγκεκριμένου πράγματος, που μειονεκτεί σε (κάτι).

Εξοίδηση : το πρήξιμο τμήματος του σώματος.

Εμιγκρές : μετανάστης που αυτοβούλως εκπατρίζεται καταφεύγοντας σε ξένη χώρα λόγω των διωγμών που υφίσταται στη χώρα του ή λόγω των πολιτικών συνθηκών που επικρατούν εκεί.

Εμμελής : αυτός που διαθέτει μελωδία, που έχει αρμονική και γλυκιά μουσική.

Έμμορφος : αυτός που έχει μορφοποιηθεί, που έχει σχήμα.

Εμπάργκο : ο εμπορικός αποκλεισμός χώρας από άλλη χώρα ή χώρες, η απαγόρευση διακινήσεως εμπορευμάτων προς και από αυτήν.