Ελληνικό Λεξικό

Γέρμα : η δύση του ηλίου , το ηλιοβασίλεμα.

Γεώμορο : το τμήμα της συγκομιδής που δίνει ο καλλιεργητής ως μίσθωμα στον ιδιοκτήτη του κτήματος.

Γεροκούσαλο : άνθρωπος που έχει καταβληθεί από τα γηρατειά και τα έχει χαμένα , ώστε να μη θυμάται και να μην επικοινωνεί ομαλά με το περιβάλλον του.

Γεώσφαιρα : η γήινη σφαίρα και κυρίως το στερεό τμήμα της γης , που αποτελείται από ανόργανη ύλη .

Γερομπαμπαλής : γέρος ανόητος και ξεμωραμένος.

Γαρμπής : ο νοτιοδυτικός άνεμος, ο λίβας.

Γαρμπίλι : χαλίκι που χρησιμοποιείται στις οικοδομές.

Γάρος: 1. Αλατισμένο νερό μέσα στο οποίο διατηρούνται ελιές , ψάρια , λαχανικά κλπ. 2. Επίσης είναι και σάλτσα αποτελούμενη από μικρά ψάρια ή εντόσθια ψαριών , λεμόνι και λάδι. 3. Το λέκιασμα.

Γασμούλος : στην Πελοπόννησο κατά την Φραγκοκρατία έτσι λεγόταν αυτός του οποίου ο ένας γονέας ήταν φραγκικής καταγωγής και ο άλλος ελληνικής.

Γαστέρα : η κοιλιακή χώρα .

Γαστραλγία : ο πόνος στην κοιλιακή χώρα.

Γδούπος : ο απότομος , υπόκωφος θόρυβος.

Γαλέτα : κομμάτι ή φέτα ψωμιού που έχει ξαναψηθεί , που δίνεται ως ξηρά τροφή σε στρατιώτες και ναυτικούς .

Γέλη : το τζελ.

Γαλή : η γάτα.

Γεμιστής : παλιός και έμπειρος ναυτικός . Επίσης ειρωνικά είναι αυτός που δεν έχει σχέση με τη θάλασσα και προσποιείται τον πολύξερο.