Ελληνικό Λεξικό

Εμβοή : το αίσθημα που δημιουργεί στα αφτιά ένας ήχος.

Ενασμενίζομαι : καμαρώνω για κάτι (που δεν έχω ή δεν πρέπει).

Εμβροχή : κάθε διαδικασία για την αποσκλήρυνση αντικειμένου ή υλικού ή τη διάλυση του με βύθιση σε υγρό.

Έμεσμα : το σύνολο των ουσιών που αποβάλλονται ως εμετός.

Εμιγκρές : μετανάστης που αυτοβούλως εκπατρίζεται καταφεύγοντας σε ξένη χώρα λόγω των διωγμών που υφίσταται στη χώρα του ή λόγω των πολιτικών συνθηκών που επικρατούν εκεί.

Εμμελής : αυτός που διαθέτει μελωδία, που έχει αρμονική και γλυκιά μουσική.

Έμμορφος : αυτός που έχει μορφοποιηθεί, που έχει σχήμα.

Εμπάργκο : ο εμπορικός αποκλεισμός χώρας από άλλη χώρα ή χώρες, η απαγόρευση διακινήσεως εμπορευμάτων προς και από αυτήν.

Εμπερίστατος : αυτός που είναι εξαιρετικά απασχολημένος, που έχει πολλές φροντίδες.

Εμπέτασμα : η επικάλυψη επιφάνειας τοίχου από χαρτί, η ταπετσαρία.

Έμπλεος : αυτός που είναι γεμάτος, που συναισθάνεται κάτι σε όλη του την έκταση.

Εμποιώ : γεννώ συγκεκριμένο συναίσθημα, λειτουργώ ως ερέθισμα εντυπώσεως και προκλήσεως συναισθηματικών αντιδράσεων.

Εμφαίνω : προβαίνω στη δήλωση, φανερώνω.

Εναγής : αυτός που φέρει πάνω του άγος, που βαρύνεται με ανόσια πράξη και τις συνέπειες της.

Εμαγιέ : σκεύος που η επιφάνεια του καλύπτεται από μια υαλώδη ουσία είτε για διακοσμητικούς λόγους είτε για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας τους.

Εναγκαλισμός : η στενή και τρυφερή περίπτυξη.