Ελληνικό Λεξικό

Ατραπός : δύσβατο μονοπάτι , πέρασμα .

Ατσαλιά : η ακαταστασία , η τσαπατσουλιά . Η αδέξια και άχαρη πράξη .

Αττικάρχης : ο διοικητής των αστυνομικών διευθύνσεων Αττικής .

Αυγάζω : εκπέμπω τη λάμψη και μεγαλοπρέπεια της αυγής , του ανατέλλοντος ηλίου .

Αυθυπέρβαση: το να υπερβαίνει κανείς τον όδιο του τον εαυτό . Κυρίως να ξεπερνά τις αδυναμίες του .

Αυθυπόστατος : αυτός που έχει ξεχωριστή και ανεξάρτητη ύπαρξη , που έχει αυτοτέλεια ή υπάρχει από μόνος του .

Αυθωρεί : ευθύς αμέσως , την ίδια στιγμή .

Αύλειος : αυτός που ανήκει στην αυλή .

Ατμάμαξα : η μηχανή που κινείται με ατμό και κινεί τρένο .

Αύληση : το παίξιμο του αυλού .

Ατμήλατος : αυτός που κινείται με ενέργεια ατμού .

Αυλητής : ο μουσικός που παίζει αυλό , αυτός που εκτελεί μουσικές συνθέσεις με αυλό .

Ατμητος : αυτός που δεν μπορεί να τεμαχιστεί , αυτός που είναι τόσο μικρός , ώστε δεν μπορεί να διαιρεθεί , να τεμαχιστεί άλλο .

Αυλόδουλος : αυτός που υποτάσσεται δουλικά στη θέληση και την εξουσία του βασιλιά .

Ατόλη : ο δακτυλιοειδής κοραλλιογενής σχηματισμός που περικλείει λιμνοθάλασσα , είναι σκεπασμένος με πλούσια βλάστηση και επικοινωνεί με το ανοικτό πέλαγος μέσω καναλιών .

Αυλόθυρα : η αυλόπορτα .