Ελληνικό Λεξικό

Ακροστασία : η γυμναστική άσκηση κατά την οποία ανυψώνει κανείς το σώμα του αργά , ώστε να στέκεται ακίνητος , στηριζόμενος στα δάχτυλα των ποδιών .

Ακροτελεύτιος : ο απολύτως τελευταίος . “το ακροτελεύτιο ” : το περιοδικώς επαναλαμβανόμενο τμήμα ενός τραγουδιού .

Ακροδυνία : ο πόνος των άκρων . Μορφή ρευματίτιδας .

Ακρώμιο : το ακραίο τμήμα του ώμου .

Ακαίρως :ανεπίκαιρα , σε ακατάλληλο χρόνο .

Ακοστάρω : πλευρίζω στην παραλία , την αποβάθρα ή σε άλλο πλοίο ( για πλοία και βάρκες ).

Ευκαίρως – ακαίρως :πάει δεν πάει , πρέπει δεν πρέπει .

Ακουάριουμ : το ενυδρείο .

Ακανθόχοιρος : ο σκαντζόχοιρος .

Ακριτόμυθος : αυτός που δεν μπορεί να κρατήσει μυστικό ,που κοινολογεί τα μυστικά που του έχουν εμπιστευθεί .

Α καπέλα : χωρίς συνοδεία μουσικών οργάνων .

Ακρόαμα :ότι ακούει κανεί συνήθως σε δημόσιους χώρους ,και έχει χαρακτήρα ψυχαγωγικό (π.χ μουσικό κομμάτι , απαγγελία ).

Άκαρι: καθένα από μια ομάδα ζωυφίων ( όπως ο σκόρος , το τσιμπούρι ) , τα οποία έχουν τη μορφή μικροσκοπικής αράχνης και ζουν είτε ελεύθερα , τρεφόμενα με οργανικά υπολλείματα , είτε ως παράσιτα των φυτών , των ζώων …

Ακαρίκωτο : το ύφασμα που δεν έχει καρικωθεί , που δεν του έχουν ράψει τις άκρες για να μην ξεφτύζει .

Ακαταλόγιστο : η έλλειψη ευθύνης για αξιόποινη πράξη , η έλλειψη καταλογισμού .

Ακατάλυτος : αυτός που δεν καταλύεται , που διατηρείται.