Ελληνικό Λεξικό

Ακρωνύμιο : λέξη που σχηματίζεται από τα αρχικά γράμματα ή συλλαβές άλλων τάξεων .

Ακρώρεια : η άκρη , η κορυφή του όρους .

Ακυρολογία : η ακυρολεξία , η χρήση λέξεων ή εκφράσεων με ανακριβή σημασία .

Αλαργινός : αυτός που βρίσκεται μακριά , απομακρυσμένος .

Άκαρι: καθένα από μια ομάδα ζωυφίων ( όπως ο σκόρος , το τσιμπούρι ) , τα οποία έχουν τη μορφή μικροσκοπικής αράχνης και ζουν είτε ελεύθερα , τρεφόμενα με οργανικά υπολλείματα , είτε ως παράσιτα των φυτών , των ζώων …

Ακαρίκωτο : το ύφασμα που δεν έχει καρικωθεί , που δεν του έχουν ράψει τις άκρες για να μην ξεφτύζει .

Ακαταλόγιστο : η έλλειψη ευθύνης για αξιόποινη πράξη , η έλλειψη καταλογισμού .

Ακατάλυτος : αυτός που δεν καταλύεται , που διατηρείται.

Άκερκος 🙁 για ζώα ) αυτός που δεν έχει ουρά .

Ακετόνη : το ασετόν .

Ακηδής : αυτός που δεν έχει φροντίδες και μέριμνες . Αυτός που δεν φροντίζει , δεν δείχνει ενδιαφέρον .

Ακηδία : η έλλειψη φροντίδας και ενδιαφέροντος .

Ακκίζομαι : προσποιούμαι πως δεν θέλω κάτι , ενώ το θέλω . Είμαι υπερήφανος για κάτι δικό μου και το δείχνω με τη συμπεριφορά μου .

Άκληρος: αυτός που δεν έχει κληρονόμους . Αυτός που δεν κατάφερε να αποκτήσει παιδί .

Ακληδώνιστος: αυτός που δεν κλυδωνίζεται , που δεν ταράζεται από τα κύματα της θάλασσας .

Η κόκκινη χρωματιστή ανταύγεια μαλλιών , που πλησιάζει το καστανό .