Ελληνικό Λεξικό

Αιτιώμαι : καταλογίζω σε κάποιον την ευθύνη για την πρόκληση ζημίας , βλάβης ή σφάλματος .

Αιμασιά : η περίφραξη ανοικοδόμητου χώρου , αποτελούμενη κυρίως από λίθους χωρίς συγκολλητικό αρμό και ασβέστη . Γενικότερα οποιαδήποτε μορφή περίφραξης χώρου , χτιστή ή φυσικά διαμορφωμένη , λ.χ. από θάμνους ή κλαδιά .

Αηδής : δυσάρεστος στις αισθήσεις , που προκαλεί έντονη αποστροφή , απέχθεια .

Το αεροζόλ.

Το πανό το οποίο αναρτάται σε ψηλό σημείο λ.χ. σε γέφυρες , κτήρια , δρόμους.

Αιμοσταγής : αυτός που στάζει αίμα . Μεταφορικά , αυτός που έχει βίαια ένστικτα και διαθέσεις , που συμπεριφέρεται απάνθρωπα ή εγκληματικά χωρίς ενοχές ή αναστολές .

Αζωικός : αυτός που δε φέρει ίχνη ζωής . Αζωικός αιώνας είναι η γεωλογική περίοδος , κατά την οποία δεν είχε αναπτυχθεί ακόμα η ζωή πάνω στην επιφάνεια της γης .

Αήθης : Αυτός που στερείται ήθους .

Αθρεψία : η ανεπαρκής λήψη τροφής , υποσιτισμός . Στην ιατρική είναι βαριά η μορφή της βρεφικής δυστροφίας .

Αθρόος : αυτός που εμφανίζεται κατά σωρούς , σε αφθονία .

Αιγιαλός : η ζώνη της ξηράς που περιβάλλει τη θάλασσα και βρέχεται από το μεγαλύτερο αλλά συνηθισμένο ανέβασμα των κυμάτων .

Αετιδέας : το αετόπουλο .

Μετεωρίτης που αποτελείται κυρίως από πετρώδη ύλη .

Αθυμία : η έλλειψη καλής διάθεσης . Στην ιατρική , η απουσία συναισθημάτων , η παθολογική απάθεια ως σύμπτωμα διαφόρων ψυχικών ασθενειών .

Αίνος : ο λόγος που αποδίδει τίμή , δόξα , συνήθως στον Θεό .

Αθωνίτης : αυτός που διαμένει στον Άθω , ο μοναχός του Αγίου όρους .