Κοζανίτικο γλωσσάριο

Κρέχτο (επιθ.) = δροσερό

Κουτσιαλουμένου (επιθ.) = παγωμένο, κοκαλομένο

Κανάτ’ (το) = παραθυρόφυλλο

Κάν’ καντίπουτας (επιρ.) = τίποτα

Κιπέγκ’ (το) = ξύλινος πάγκος φούρνου που αραδιάζανε τα ψωμιά, πεζούλι

Κιουτεύου (ρημ.) = λακίζω, υποχωρώ

Κριών΄ς, Κριωνάκος, Κριώναρος (ο) = αλήτης, συνήθως τα παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας που γυρνάνε στούς δρόμους

Κουταλεύου (ρημ.) = ψάχνω

Κατώφιλους (ο) = το ξύλινο κεφαλόσκαλο

Κώτιας (ανδρ. ονομα) = Κων/νος

Καρά (η) = καρυδιά

Κανέστρα (η) = πανέρι

Κουφωτύλι (το) = ξύλινη τάπα για τόν τίλο (βλέπε τίλος)

Κούρπετο (το) = μεθυσμένος

Κουρμάδα (η) = κακότυχη, καϋμένη

Κατσιούλα (η) = μάλλινο σκουφί