Λεξικό – Γλωσσάρια

Επαχθής : αυτός που επιβαρύνει, ο δυσβάστακτος.

Επείσακτος : αυτός που προέρχεται από έξω, από άλλη χώρα.

Επέκεινα : πέρα από ορισμένο τόπο, χρόνο, ποσό.

Έπηλυς : αυτός που ήρθε από άλλη χώρα, αλλοδαπός.

Επιδιδυμίδα : επιμήκης σχηματισμός που περιβάλλει από πάνω και πίσω καθέναν από
τους όρχεις και στον οποίο αποθηκεύεται το σπέρμα μέχρι την έξοδο του από το
πέος.

Επιζωοτία : λοιμώδης ή παρασιτική ασθένεια, που προσβάλλει συγχρόνως μεγάλο
αριθμό κατοικίδιων ζώων και ορίζεται ως τέτοια από το νόμο.

Επικουρία : η παροχή ενισχύσεως, βοήθειας.

Εξωνημένος : εξαγορασμένος, αυτός που με την υπόσχεση ή τη λήψη ανταλλαγμάτων
δεν ενεργεί νόμιμα ή ηθικά.

Επίμεμπτος : αυτός που είναι άξιος κατακρίσεως.

Εξωραΐζω : καθιστώ (κάτι) ωραίο, ομορφαίνω, καλλωπίζω.

Επίμορτος : αυτός που καλλιεργείται με τη συμφωνία να καρπώνεται ο καλλιεργητής
μέρος της σοδειάς.

Επαγγελία : η υπόσχεση.

Επίνειο : λιμάνι ή πόλη γύρω από λιμάνι, από όπου εξυπηρετείται μεγαλύτερο
αστικό κέντρο, μια μεσόγεια πόλη.

Επαίρομαι : καυχώμαι, υπερηφανεύομαι.

Επαίσχυντος : αυτός για τον οποίο ντρέπεται κανείς, επονείδιστος.

Επακτή : η ηλικία της Σελήνης την 1η Μαρτίου, που είναι ίδια με την ηλικία της
την 1η Ιανουαρίου, χρησιμοποιείται για τον καθορισμό των κινητών εορτών.