Λεξικό – Γλωσσάρια

Ελόγου : αντί για τις αντωνυμίες εγώ, εσύ, αυτός κ.λπ.

Έκρυθμος : αυτός που βρίσκεται στα πρόθυρα έκρηξης, που πρόκειται από στιγμή σε
στιγμή να ξεσπάσει.

Έλυτρο : μέρος ή σχηματισμός που περικλείεται στενά από μεμβράνη.

Εκτάδην : σε ξαπλωτή στάση, φαρδιά – πλατιά.

Εκτομίας : αυτός που έχει υποστεί ευνουχισμό.

Εκτόπλασμα : η ουσία, υποτίθεται ότι εκπέμπεται από το σώμα κάποιων “μέντιουμ”,
όταν αυτά βρίσκονται σε ύπνωση, κατά τη διάρκεια πνευματιστικής συγκέντρωσης και
από την οποία θεωρείται ότι σχηματίζονται είδωλα.

Έκφανση : κάθε εκδήλωση σε συγκεκριμένο χώρο δραστηριοτήτων.

Εκφορά : η απομάκρυνση προς τα έξω.

Έκφρων : αυτός που βρίσκεται εκτός εαυτού.

Εκών : αυτός που πράττει ή παθαίνει.

Ελατόπισσα : το ρετσίνι του ελάτου, που χρησιμοποιείται στις βρογχικές παθήσεις.

Ελαύνω : θέτω σε κίνηση, οδηγώ.

Ελεεινολογώ : θεωρώ ή χαρακτηρίζω άξιο λύπησης.

Ελίτ : το καλύτερο (κοινωνικά ή οικονομικά ή πνευματικά) τμήμα ενός
κοινωνικού συνόλου.

Εκείθε : προς τα εκεί.

Εκποδών : έξω από τα πόδια των άλλων, μακριά από τους άλλους.