Εγκυκλοπαίδεια

Η αυθάδης και σκαιά διαγωγή. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της συμπεριφοράς των κοτσαμπάσηδων απέναντι στους ομοεθνείς τους Χριστιανούς

Η ιδιότητα του κουτσαβάκη, που με το ντύσιμό του και τους τρόπους του παριστάνει τον ψευτοπαλικαρά, τον νταή, τον ψευτοήρωα.

Βαροκάρδιστη :κακή ψυχική διάθεση, στεναχώρια

Βατσιναμάτης: αυτός που έχει στη μούρη του μαύρα στίγματα σαν τα βάτσινα (βατόμουρα).

Κατατρέχω σημαίνει ‘διάκειμαι εχθρικά απέναντι σε κάποιον, προσπαθώ να του κάνω κακό’. Από το κατατρέχω προέρχεται και ο κατατρεγμός και το κατατρεγμένος με την σημασία του ‘άτυχου’, του ‘κυνηγημένου’

Πρόκειται για φράσεις που διαβάζονται και από τα αριστερά προς τα δεξιά και από τα δεξιά προς τα αριστερά. ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ, ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ ΝΟΜΟΝ, Ο ΚΟΙΝΟΣ, ΕΧΕ ΣΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΟΝ ΑΘΛΗΣΑΣ ΗΔΗ ΠΩΛΩ ΠΗΔΗΣΑΣ ΗΛΘΑ ΝΟΣΩ. ΣΥ ΟΣ Η ΙΑΜΑ, …

Ανάπλαγο: ακαλλιέργητος αγρός, η πλαγιά.

Η λέξη προέρχεται από το ιταλικό ‘δούναι και λαβείν’, “dare-avere” και αρχικά σήμαινε την εμπορική σχέση και συναλλαγή οποιασδήποτε μορφής. Στη συνέχεια η σημασία της λέξης διευρύνθηκε σημαίνοντας, κατ’ επέκταση, κοινωνική σχέση κι επαφή. Έτσι, το ‘νταραβέρι’ κατέληξε να χρησιμοποιείται …

Ανεργιάζω :καταλαβαίνω, το παίρνω χαμπάρι

Η λέξη ‘Κολαούζος’ προέρχεται από την Τουρκική Kilavuz και σημαίνει τον οδηγητή, τον οδηγό. Χωριό λοιπόν που φαίνεται δεν χρειάζεται οδηγό για να σε πάει. Σε κάτι δηλαδή που είναι φανερό και αυταπόδειχτο δεν χρειάζεται κολαούζος

Απανοβαρτάς: ρουφιάνος, ανέντιμος.

  Η μεγάλη αναστάτωση, το μπέρδεμα. Η λέξη ‘κουλουβάχατα’ προέρχεται από την Αραβική έκφραση ‘Kullu Wahad’ η οποία σημαίνει “όλα ένα” .Η λέξη διαδόθηκε από τον τίτλο πολιτικού φυλλαδίου του Θ .Ι. Κολοκοτρώνη, εγγονού του ήρωα της Επανάστασης, “Η κουλουβάχατα …

Απόκειας : έπειτα, μετά .

Η λέξη χαφιές προέρχεται από την τουρκική ‘hafiye’ και σημαίνει: ‘κατάσκοπος, μυστικός πράκτορας’ και κατ’ επέκταση: ‘σπιούνος-ρουφιάνος’. Η πράξη του χαφιέ και το καθεστώς που δημιουργείται είναι ο επικαλούμενος ‘χαφιεδισμός’

Αράσω : ορμώ από αγάπη .

‘Ρουφιάνος’ είναι ο ‘προαγωγός, μαστρωπός’ και κατά συνεκδοχή ‘το πρόσωπο που διαβάλλει, συκοφαντεί κάποιον’. Η λέξη προέρχεται από την ιταλική ‘ruffiano’