Εγκυκλοπαίδεια

Αχείμαντος : αυτός που δεν ταράζεται από τρικυμία . Συνήθως μεταφορικά , αυτός που δεν έχει δοκιμαστεί από δυστυχίες .

Αφερέγγυος : αυτός που δεν εμπνέει εμπιστοσύνη , τον οποίο δεν μπορεί να να εμπιστευθεί .

Αχλύς : η ελαφρά ομίχλη .Μεταφορικά , η κατήφεια του προσώπου .

Αφερίμ : εύγε , μπράβο , καλώς ( τουρκ. aferim )

Αφευκτος : αυτόςε που δεν μπορεί να τον αποφύγει κανείς .

Αφήλιο : το σημείο της ελλειπτικής τροχιάς ενός πλανήτη ( ή κομήτη ) , το οποίο βρίσκεται στη μεγαλύτερη απόσταση από τον ήλιο .

Αφθορος : αυτός που δεν έχει φθαρεί , που είναι ηθικός αγνός και αμόλυντος .

Αφιλόκαλος : αυτός που δεν αγαπά το ωραίο , μη καλαίσθητος .

Αφιλόπονος : αυτός που δεν αγαπά την εργασία .

Αφιόνι : η παπαρούνα από την οποία παράγεται το όπιο .Μεταφορικά , καθετί το οποίο μπορεί να προκαλέσει πνευματικό λήθαργο , να στερήσει από κάποιον το δικαίωμα να σκέπτεται και να αποφασίζει ελεύθερα .

Αφλεγής : αυτός που δεν πάιρνει φωτιά , ο άφλεκτος .

Αφλογιστία : για όπλο, η μη ανάφλεξη του καψαλιού ή της γομόσεως όπλου έτοιμου να πυροδοτήσει παρά την πυροδότηση του αντίστοιχου μηχανισμού . Μεταφορικά , η έλλειψη της αποτελεσματικότητας ή ικανότητας επιτυχίας του στόχου .

Αφορμίζω : δημιουργώ πυώδη φλεγμονή , προκαλώ μόλυνση και ερεθισμό της πληγής .

Όμοιος τον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα.

Όποιος φτύνει κατά πάνω φτύνει τα μούτρα του.

Όποιος πάει ανάγυρα πάει σπίτι του.