Εγκυκλοπαίδεια

Της αρίδας το λουρί , το αριδολούριδο . Της αρίδας το λουρί , το αριδολουρόριδο.

Εκκλησίτσα θολωτή , ένας στύλος την κρατεί .

Ασπρο είναι το χωράφι και μελαχρινός ο σπόρος και μιλεί και και συντυχαίνει με εκείνον που τα σπέρνει .

Το κραμπί στην κοπριά πως εκραμποφυτροπρόκοψε ;

Τέσσερα πάνω , τέσσερα κάτω , τέσσερα φεύγουν , τέσσερα μένουν .

Τα βουνά χιονίσανε , οι κάμποι εξασπρίσανε και τα δυο γινήκαν τρία .

Το γυαλί εις το τραπέζι , πώς γυαλίζει , πως κουμπίζει , πώς στραβοκουρδουμπελίζει;

Ααίματο κι ακόκαλο τη θάλασσα περνάει .

Δαχτυλίδι πύρινο , πύρινο , τριπύρινο , από γκρεμούς γκρεμίζεται κι όμως δε ραγίζεται.

Εφαγα εφτά αυγά βραστά σκαστά , με τη βραστή κουτάλα .

Μακρύ μακρύ σαν άντερο και στρογγυλό σαν κόσκινο.

Σ’ άσπρη πέτρα πάτησα , σε μαύρη εγονάτισα κι ήπια τρία κουτρουλοκούμαρα νερό , κρύο , ρίγηλο νερό , ρίγηλο , κρύο νερό , κρύο , ρίγηλο νερό.

Ααίματος και άψυχος στον ουρανό ανεβαίνει .

Της καρακάξας η φωλιά τσάκνα καρακαξότσακνα .

Χρυσό καντήλι κρέμεται ψηλά απ’ τα ουράνια . Δίχως αλυσίδες κρέμεται , δίχως σκοινιά κρεμιέται , δίχως βοριά βορίζεται , δίχως αέρα σείεται , δίχως λαμπάδες και κεριά φέγγει τον κόσμο όλο , φέγγει και της μανίτσας μου στ’ αλώνι …

Της αλεπούς η ουρά εφτά φορές εξεφηκαροκομπομανικοθηλυκώθηκε .