Νανουρίσματα

Νάνι , νάνι τ’ αγγελούδι , του παραδείσου λουλούδι και του κόσμου πανώμυρο , Παναγιά μου , θα το δείρω . Νάνι , νάνι , ω,ω,ω,ω, αχ , κουκλί μου ακριβό και του κόσμου πανωμύρο , Παναγιά μου , θα …

Κοιμήσου εσύ πουλάκι μου απού δεν έχω άλλο μουδέ και πλεια μικρότερο μουδέ και πλεια μεγάλο .

Νάνι νάνι νάνι του ώσπου να ‘ρθει η μάνα του απ’ το δαφνοπόταμο κι απ’ τα κρύα τα νερά να του φέρει λούλουδα και δυο τσουπωτά βυζιά σαν τη ζάχαρη γλυκά .

Κούνια μου μαλαματένια και σανίδα μου χρυσή κούνησε το σιρογλάνη (άρχοντα ) και αυτόν τον τσελεπή( προεστό ) .

Νάνι , νάνι , νάνι του , όσου να ‘ρθει η μάνα του , ώω, ώω, ώω , ν-απού του δαφνοποτάμου , να του φέρει λούλουδα , λούλουδα τραντάφυλλα κι μουσκουγαρίφαλα.

Νάνι του , νανάκια του , ύπνος στα ματάκια του . Νάνι του , νανάκια του κι πουλλά χρονάκια του . Νάνι του , νανάκια του κι καλά βραδάκια του . Ελα ύπνε απ’ τάι βουνά κι απ’ τα κρύα …

Παιδάκι μου στην κούνια σου τρία δέντρα θα φυτέψω . Το ‘να το λέσι μυρσινιά , τ’ άλλο το λέσι δάφνη , το τρίτο το καλύτερο τριανταφυλλιά με τ’ άνθη . Να σει άνεμος τη μυρσινιά κι η μυρσινιά τη …

Επαρ’ το , ύπνε , έπαρ’ το κάτω στα λιβαδάκια γίμωσε την ποδίτσα του αθούς και λουλουδάκια .

Ελα ύπνε , πάρε μέ το και γλυκά αποκοίμησέ το , πήγανέ το εδώ και κει , στης νουνάς του την αυλή , που είν’ οι κούνιες οι χρυσές κι οι φασκιές μεταξωτές , τα προσκέφαλα αργυρά για να κοιμηθεί …

Ελα , ύπνε , απ’ τα βουνά κι απ’ τα κρύα τα νερά , να υπνώσεις τα παιδιά . Ελα , ύπνε , ύπνωσ’ του , Παναΐτσα μ’ , φύλαξ’ του . Φύλαξ’ του κι τράνιψ’ του , δώστ’ του …

Μην κλαις πουλί μ’ , μην κλαις αρνί μ’ κι εφτάς κι εμέ και κλαίω . Σαν κλαις εσύ κλαίω κι εγώ , κλαίει κι ο κόσμος όλος.

Κοιμήσου εσύ πουλάκι μου κι εγώ σε νανουρίζω και λέω σου και νανάρα ώστε να σε κοιμίζω .

Νανάκια θα το κάμω εγώ να γοργομεγαλώσει να σύρει κλώνους και βλαστούς τον κόσμο να γεμώσει .

Αγιά Μαρίνα τζαι τζυρά που ποτζοιμίζεις τα μωρά τζοίμισμ΄ μου το μωρόν μου τζι΄ έπαρ΄ το πέρα γύρισ΄ το το μιτσικόριον μου. Νάνι νάνι σου, Νάνι νάνι σου Επαρ΄ το πέρα γύρισ΄ το φύε το που την πόλην να του …

Κοιμήσου αστρί, κοιμήσου αυγή, κοιμήσου νιό φεγγάρι, κοιμήσου που να σε χαρεί ο νιός που θα σε πάρει, κοιμήσου που παράγγειλα στη Πόλη τα Χρυσά σου, στη Βενετιά τα ρούχα σου και τα διαμαντικά σου. Κοιμήσου που σου ράβουνε το …

Του πιδιού μου ντη χαρά θα ντη κάνου Λαμπηριά που νι ούλοι στουλισμένοι κι ούλοι λαμπρουφουριμένοι θα καλέσουμ ντουν Αλή να σκουπίσει την αυλή θα καλέσουμ ντουν αγά για να πλύνει ντουν πατσιά θα καλέσουμ νιούς και γέρους άρχοντες και …