Βρέφος – Παιδί

Κούνια μου, κούνα το παιδί, κούνια μου, μέρωνε το, κι αν σε γυρέψει και βυζί, σκύψε και βύζαξε το.

Να μου το πάρης, Ύπνε μου, τρεις βίγλες θα του βάλω, τρεις βίγλες, τρεις βιγλάτορες, κ’ οι τρεις αντρειωμένοι. Βάλλω τον ’Ηλιο στα βουνά, τον αετό στους κάμπους, τον κυρ Βοριά το δροσερό ανάμεσα πελάγου. Ο Ήλιος εβασίλεψεν, ο αϊτός …

Κοιμήσου αστρί, κοιμήσου αυγή, κοιμήσου νιο φεγγάρι, κοιμήσου, που να σε χαρεί ο νιος που θα σε πάρει. Κοιμήσου που παράγγειλα στην Πόλη τα χρυσά σου, στη Βενετιά τα ρούχα σου και τα διαμαντικά σου. Κοιμήσου, που σου ράβουνε το …

Κάμε, Χριστέ και Παναγιά, και θρέφε το παιδί μου, να μεγαλώσει, να θραφεί, καλό παιδί να γίνει. Τύχη χρυσή ας του δίνετε και φώτιση μεγάλη, να μάθει γράμματα πολλά και φρόνιμο να γίνει, για να κερδίζει χρήματα, παντού καλά να …

Έλα ύπνε φτερωτά , στα όνειρά του τα γλυκά , κοίμισε το απαλά .

Ο ύπνος, τρέφει τα μωρά, κι ο κάμπος τα βοσκάρια, κ’ εμένα το παιδάκι μου το τρέφουνε τα χάδια. Ο ύπνος μου στα μάτια σου κ’ η γεια στην κεφαλήν σου, κ’ η αγρυπνιά στον κύρη σου, να κάμει το …

Νάνανά του λέγανε . Και μου το παντρεύανε . Και του δίνανε προικιά . Ένα κόσκινο φλουριά .

Θα πετάξει , θα πετάξει, θα πετάξει , και τον ουρανό θα φτιάξει και τη θάλασσα θ’ αδειάσει να την κάνει περιβόλι, να την ζουλένουν όλοι. Νάνι το μωρό μου νάνι, κι όπου το πονεί να γιάνει.

Νάνανά και σουσουσού Τήρα κι από πίσω σου Τι κουρέλια κρέμονται Τι πομπές σε δέρνουνε.

Το δικό μας το παιδί , το δικό μας το παιδί είναι μάλαμα φλουρί, και τα ξένα τα παιδιά είναι κάλπικα φλουριά.

Κοιμήσου αστρί κοιμήσου αυγή Της γης μαργαριτάρι.

Αγιά Μαρίνα, κοίμησ’ το, κι Αγιά Σοφιά, νανούρισ’ το, Έπαρ’ το, πέρα γύρισ’ το, να δει τα δέντρα πώς ανθούν, και τα πουλιά πώς κειλαδούν. Και πάλε στράφου, φέρε το, μην το γυρέψ’ ο κύρης του, και δείρει τους βαϊλους …

Καριοφύλλι και κανέλα διάλεξέ μου μια κοπέλα , από τούτη ως ετούτη , η καλύτερη είν’ ετούτη .

Εμάλωσαν οι Οβραίοι για ‘να ψάρι , για ΄να χέλι για ‘να κόκκινο τσεμπέρι .

Εβγα πάνω στη μηλιά κόψε μήλο δροσερό να το πάω στο χρυσικό , να μου κάνει δαχτυλίδι δαχτυλίδι πυργωτό , πυργωτό καμαρωτό , να ‘χει ανώγεια και κατώγεια κι εκατό παραθυράκια , ν’ ανεβαίνουν οι κοπέλες με τις κόκκινες ομπρέλες …

Τσίρι τσίρι πούπουλο και σταφιδοκούκουτσο , παίρνει η γάτα το κοντάρι και χτυπά τον αγελάρη . – Τι μου δίνεις , αγελάρη ; – Θέλω μπα , θέλω ξα , θέλω κόκκινη φωτιά , να φωλιάσω τα παιδιά μου ίσα …