Δεισιδαιμονίες

Επίσης εάν η έγκυος πιάσει ντομάτα ή σταφύλι ή μελιτζάνα ή οτιδήποτε άλλο πιστεύουν ότι το σημάδι θα αποτυπωθεί στο νεογέννητο. Αν πάλιν από απροσεξία συμβεί κάτι τέτοιο, τότε τρίβουν οι εγκυμονούσες τα χέρια τους στους γλουτούς τους, ώστε τουλάχιστον …

Αν ο νεκρός έχει τα μάτια ή το στόμα ανοικτό πιστεύεται ότι σύντομα θα πάρει μαζί και άλλον

Υπάρχει η συνήθεια να δίδεται το όνομα του πάππου ή της γιαγιάς εις το βρέφος, αδιάφορα αν τούτος βρίσκεται εν ζωή. Αν τα βρέφη πεθάνουν τότε δίδουν σε αυτά ονόματα Μαρία, Παναγιώτα, Στυλιανός, Στυλιανή για να «στεργιώσουν», στερεώσουν.

Γυναίκα που παρακολούθησε κηδεία, δεν επιτρέπεται να πλησιάσει βρέφος, διότι τούτο «πατιέται» και ασθενεί

Δεν επιτρέπεται η λεχώνα να αγγίξει νεκρό, γιατί θα αρρωστήσει, ούτε να παρασκευάσει κόλλυβα μνημόσυνου

Γυναίκες, κατά την περίοδο της εμμήνου ροής, απαγορεύεται να επισκέπτονται τη λεχώνα

Θάνατο προμηνύει το κράξιμο κόρακα κατά την ώρα της ταφής.

Αν βρέχει κατά την ημέρα της κηδείας, αυτό φανερώνει ότι ο αποθανών ήταν καλός άνθρωπος.

Αν κατά την ημέρα της κηδείας , βραχεί ο νεκρός πιστεύεται ότι θα βρέχει επί σαράντα ημέρες, όσο πιστεύεται ότι η ψυχή του νεκρού θα γυρίζει στη γη

Αυτοί που παρακολουθούν κηδείες δεν πηγαίνουν κατόπιν στα σπίτια των αλλά αλλαχού για να μεταδώσουν εκεί το κακό

Δεν καθαρίζουν το σπίτι κατά την ημέρα του θανάτου οικείου, για να μη «καθαρίσει» και άλλον ο χάρος

Σε μερικά χωριά όταν πλένονται το πρωί της Πρωτοχρονιάς αγγίζουν το πρόσωπό τους μ’ ένα κομμάτι σίδερο, για να είναι όλο το χρόνο… “σιδερένιοι”.

Με την Πρωτοχρονιά είναι συνδεδεμένες πολλές προλήψεις. Τη μέρα αυτή αποφεύγουν να πληρώνουν χρέος, να δανείσουν λεφτά, να δουλέψουν ή να δώσουν φωτιά. Όλα αυτά ξεκινούν από την προληπτική σκέψη: ό,τι κάνει και πάθει κανείς αυτή τη μέρα θα εξακολουθεί …

Το ρόδι είναι σύμβολο αφθονίας, γονιμότητας και καλής τύχης. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας κρεμούσαν στο κάθε σπίτι, από το φθινόπωρο, ένα ρόδι. Μετά τη Μεγάλη Λειτουργία της Πρωτοχρονιάς το πετούσαν με δύναμη στο κατώφλι για να σπάσει σε χίλια …

Σε πολλά μέρη της Ελλάδος φορούσαν, για το καλό του χρόνου, ένα καινούργιο ρούχο και φρόντιζαν να έχουν επιστρέψει ό,τι δανεικό είχαν τυχόν πάρει.

Από τα Χριστούγεννα μέχρι τα Θεοφάνεια δε λούζονταν, περιμένοντας να αγιαστούν τα νερά.