Λαική Σοφία

Φράση από μια παραβολή του Ιησού, όπου ένας από τους καλεσμένους στο δείπνο δεν ήρθε, με τη δικαιολογία πως «αγρόν ηγόρασα, και έχω ανάγκην εξελθείν και ιδείν αυτόν» (Λουκ. 14.18). Λέγεται για κάποιον που δεν προσέχει τις συμβουλές, που δε …

Οι Πάρθοι, λαός ασιατικός από την Κασπία θάλασσα, ήταν φημισμένοι ιπποτοξότες, ξεχωριστά επικίνδυνοι στη μάχη όταν κάνοντας πως φεύγουν έριχναν πίσω στον εχθρό τα βέλη τους.? Λέγεται για επίθεση, επίκριση, κάτι δυσάρεστο, που γίνεται την τελευταία στιγμή.

Πίστευαν πως ο κύκνος όταν ένιωθε ότι κόντευε να πεθάνει τραγουδούσε το καλύτερο τραγούδι του (Πλάτων, Φαίδων 84Ε). Μπορεί να ειπωθεί για το τελευταίο έργο κτλ. που έκαμε κάποιος.

Οι Λαπίθες, λαός που κατοικούσε στις όχθες του θεσσαλικού Πηνειού, ήταν περίφημοι καβαλάρηδες και είχαν επινοήσει, φαίνεται, τα γκέμια. Όταν ο βασιλιάς τους Πειρίθοος πάντρευε την κόρη του Ιπποδάμεια, οι Κένταυροι, καλεσμένοι στο γάμο, πείραξαν τις γυναίκες και έτσι η …

Ο Πολυκράτης, τύραννος της Σάμου (6. αι. π.Χ.) χαιρόταν τη ζωή για χρόνια ευτυχισμένος, έτσι που ο βασιλιάς της Αιγύπτου Άμασις, καθώς ανιστορεί ο Ηρόδοτος (3.39), ανησύχησε για τη μεγάλη αυτή ευτυχία –την υπερβολική για άνθρωπο, επειδή οι αρχαίοι πίστευαν …

Γεννήθηκε η έκφραση από τον ήρωα της Ιλιάδας Στέντορα, που όπως λέει ο Όμηρος (Ε. 785), είχε φωνή μπρούντζινη, και φώναζε τόσο όσο πενήντα άντρες μαζί.Λέγεται για έναν που έχει πολύ δυνατή φωνή.

Ήταν βασιλιάς της Λυδίας, και για να τιμωρηθεί για ένα του έγκλημα καταδικάστηκε να μένει στον Άδη μέσα σε νερά που χάνονταν μόλις δοκίμαζε να πιει, και κοντά σε δέντρα καρποφόρα που οι καρποί τους ξέφευγαν κάθε φορά που άπλωνε …

Ήταν από την Ιθάκη, και του εμπιστεύτηκε το σπίτι του ο Οδυσσέας φεύγοντας για την Τροία. Η Αθηνά έπαιρνε συχνά τη μορφή του, καθώς λ.χ. όταν συνόδεψε τον Τηλέμαχο στο ταξίδι του για την Πύλο, για να τον προστατεύει και …

Ρωμαίος στρατηγός (1 αι. π. Χ.), ονομαστός για την πολυτέλεια του και καλοφαγάς. Μια μέρα που έτρωγε μόνος και που το φαγητό δεν ήταν πλούσιο καθώς συνήθως, λένε πως είπε στο μάγειρα: «Δεν ήξερες πως ο Λούκουλλος έτρωγε σήμερα το …

Ήταν ο Σίσυφος γιος του θεού Αιόλου και βασιλιά της Κορίνθου. Για τη σκληρότητά του όμως και τα κακά που έκανε καταδικάστηκε όταν πέθανε ν’ ανεβάζει σε ψηλό βουνό ένα βράχο, που πριν φτάσει όμως στην κορυφή ξανακυλούσε κάτω . …

Ονομάζονταν έτσι σκόπελοι στην είσοδο της Μαύρης Θάλασσας, που αδιάκοπα συγκρούονταν κατά την αρχαία μυθολογία και εμπόδιζαν έτσι τους θαλασσινούς να περάσουν τα στενά του Βοσπόρου. Πρώτοι κατόρθωσαν να την περάσουν χωρίς να πάθουν τίποτε οι Αργοναύτες με την Αργώ …

Ο βασιλιάς είχε ζητήσει και είχε πάρει από το θεό Διόνυσο το χάρισμα να μετατρέπει σε χρυσάφι ότι θ’ άγγιζε. Έτσι όμως, μ’ όλα τα πλούτη που μπορούσε να έχει, ήταν καταδικασμένος να πεθάνει από ασιτία. Ο θεό όμως τον …

Δηλ. εκείνος που έκανε την πληγή, ο ίδιος θα τη γιατρέψει.– Όταν ο βασιλιάς Τήλεφος πληγώθηκε από τη λόγχη του Αχιλλέα και δεν έβρισκε γιατρειά, το μαντείο που ρώτησε έδωσε την απάντηση αυτή, και τότε ο Αχιλλέας τον γιάτρεψε με …

Ήταν πυθαγόρειοι φιλόσοφοι και οι δύο, που ζούσαν στις Συρακούσες της Σικελίας (4ος αι. π.Χ.), ενωμένοι με φιλία παροιμιακή. Όταν ο Φιντίας, καταδικασμένος σε θάνατο, ζήτησε από τον τύραννο Διονύσιο μια προθεσμία για να τελειώσει μερικές του υποθέσεις, προσφέρθηκε ο …

Δηλ. δεν κλέβω τη νίκη. Με τα αξιόπρεπα αυτά και περήφανα λόγια αρνήθηκε ο Μεγάλος Αλέξανδρος να ακολουθήσει τη συμβουλή των στρατηγών του πριν από τη μάχη στα Γαυγάμηλα (331π.Χ.) να ριχτεί δηλ. στους πολυάριθμους εχθρούς αιφνιδιαστικά τη νύχτα (Πλούταρχος, …

Έτσι ονόμασε ο Αγαμέμνονας το μάντη Κάλχα, όταν αυτός, ρωτημένος από τον Αχιλλέα τι έφταιγε για την πανούκλα που θέριζε τους Έλληνες ύστερα από εννιά χρόνων πόλεμο στην Τροία, απάντησε πως φταίει ο Αγαμέμνονας, γιατί πρόσβαλε τον ιερέα του Απόλλωνα …