Παράδοση

Καρδιά δεν έχεις να αγαπά γιαυτό μισή σου δίνω και ας ζήσω εγώ με τ΄αλλο τζη πέρνα και συ με κείνο..

Όπου κι αν πάω κουβαλώ χώμα του Ψηλορείτη, και το σκορπώ για να γενεί, ούλος ο κόσμος Κρήτη.

Ταξίδεψε η σκέψη μου να ‘ρθει να σ’ ανταμώσει δώσε φιλί απ’ τα χείλη σου να ‘ρθει να μου το δώσει .

Κάδρο την κάνω την καρδιά να βάλεις την δικιά σου, εγώ μπορώ χωρίς καρδιά, μ’ αυτή δε ζει μακριά σου.

Φτωχά τα λόγια, μα οι ευχές που ‘χω για σε , μεγάλες κι αν είναι μπόρα η ζωή , να’ ναι χαρές οι στάλες .

Ήθελα να’ μουνε δεντρό , κι ας ήμουν και κομμένο , να μ’ έβαζες στο σπίτι σου μέρες τω Χριστουγέννω ..

Χριστούγεννα, και μόνος μου πάλι θα τα περάσω, και με πικρό χαμόγελο τσ’ ευχές μου θα μοιράσω .

Σαν το κοπέλι έγραψα τ’ Αη – Βασίλη γράμμα , να φέρει εσένα ό,τι ποθείς και ‘ γω δε θέλω πράμα .

Η λεβεντιά ‘ναι μια πληγή , που πάντα αίμα τρέχει , Θεέ μου, και πώς τηνε βαστά εκείνος που την έχει.

Η φράση αυτή , που συνοδεύεται και με την απαραίτητη χειρονομία , προήλθε από το ότι τα καλά λόγια δεν πρέπει να ακουστούν από το πονηρό πνεύμα , γιατί θα κάνουν κακό στο πρόσωπο αυτό . Στη Θράκη λένε : …

Παλαιότερα πίστευαν πως με το χτύπημα , ειδοποιούσαν να έρθουν να βοηθήσουν τα αγαθά πνεύματα , που έμεναν μέσα στους κορμούς των δέντρων .

Στη Βυζαντινή εποχή , οι καλόγεροι ήταν χιλιάδες . Αλλ’ ενώ η εκκλησία τούς απαγόρευε πολλά πράγματα με τους πιο αυστηρούς κανόνες , πολλοί απ’ αυτούς ξέφευγαν , συχνά , από το δρόμο του Θεού κι έκαναν του κεφαλιού τους …

Στα Δωδεκάνησα μετά τα “προξενιά ” , που κανονιζόντουσαν όλες οι λεπτομέρειες του γάμου , γινόταν το μπάσιμο . Το βράδυ οι συγγενείς και οι φίλοι του γαμπρού ξεκινούσαν για της νύφης κρατώντας φανάρια , καθώς και ένα μαστραπά με …

Αναφέρεται στα παλιά τα χρόνια , που οι δούλοι συνόδευαν πάντα τη νύχτα τ’ αφεντικά τους , πηγαίνοντας μπροστά . ( “Κρατάει φανάρι ” λέμε για κάποιον , που με τη θέλησή του βοηθάει έναν άλλον , συνήθως φίλο του …

“Κρατάει φανάρι ” λέμε για κάποιον , που με τη θέλησή του βοηθάει έναν άλλον , συνήθως φίλο του ή γνωστό του , σε ερωτοδουλειά . Η πρώτη εκδοχή λέει πως , όταν μια προξενήτρα στις Κυκλάδες πηγαίνει για προξενιό …

Η έκφραση αυτή διατυπώθηκε για πρώτη φορά για τους Ουγενόττες ( Γάλλοι Διαμαρτυρόμενοι ) , που είχαν εξελιχθεί σε πολιτικό κόμμα και ζητούσαν τόσο μεγάλα προνόμια , ώστε η αποδοχή τους θα ισοδυναμούσε με τη δημιουργία μιας δεύτερης εξουσίας .