Παράδοση

Μήτε νύχτα δίχως μέρα, μήτε νιος δίχως αγάπη.

Φίλε μου, στην ανάγκη μου κι εχθρέ μου, στη χαρά μου.

Να έχει αλεύρι το σακί κι ας λείπουνε τα κάλλη.

Άλλος χάσκει κι άλλος μεταλαβαίνει.

Σε κάθε βιαστική δουλειά, βάζει κι ο διάολος την ουρά του.

Δέκα να χτίζουν κι ένας να γκρεμίζει, πάλι δεν τον προφθάνουν.

Το παλιό καράβι κάνει τα νερά .

Πες μου εσύ το τι είσαι κι άσε τον πατέρα σου.

Άμα πεθάνω βάλετε το κινητό στο μνήμα μα μην το βάλετε βαθιά για θα χαθεί το σήμα.

Η λάμψη του προσώπου σου με φως του ήλιου μοιάζει και δε κατέχω οντέ σε ιδώ ποιος που τσι δυο σας λιάζει.

Ο αετός είν’ πάντα αετός, αετός όπου και νάνε γιατί όλα αλλά τα πουλιά, ποκάτο του πετάνε.

Στέκω και συλλογίζομαι με συλλογή μεγάλη πως είν’ η θάλασσα αρμυρή κ΄ ανάλατο το ψάρι.

Για κάποιαν που σε πλήγωσε μη σκύβεις το κεφάλι βάλε πυξίδα την καρδιά και βρες αγάπη άλλη .

Πάντα θλιμένη χαραυγή για μένα ξημερώνει γιατί την ώρα που ξυπνώ κάθε χαρά τελειώνει.

Ο Χάρος τα κληρονομά τα κάλλη και τα πλούτη πράμα δεν παίρνει ο άνθρωπος απ’ τη ζωή ετούτη.

Άμα πεθάνω βάλετε το κινητό στο μνήμα μα μην το βάλετε βαθιά για θα χαθεί το σήμα.