Παράδοση

Την ημέρα της πρωτοχρονιάς πρέπει να κρεμιέται ένα μεγάλο κρεμμύδι πάνω από το τζάκι ή την εξώπορτα του σπιτιού, για καλή τύχη.

Αρέσει μου να περπατείς κι εγώ να σε ξανοίγω, γιατ’ είναι το κορμάκι σου παντιδιερό και λίγο.

Α σε ρωτήξει η μάνα σου είντά ’κανες στ’ αλώνι, πες τση πως το κοπάνιζες για να μην ξεφιδώνει.

Είναι γρουσουζιά να αφήνεις τα παπούτσια σου ανάποδα.

Πού ’σαι, πουλί μου των πουλιώ, κι απ’ ώρα ελόγιαζά το και το λιγνό σου το κορμί αποκαμάρωνά το.

Είναι κακό να παινεύεις την ομορφιά ενός μωρού, γιατί προκαλείς τις νεράιδες που μπορεί να το ζηλέψουν και να του κάνουν κακό.

Πέρασε ξαναπέρασε, σείσου και ξανασείσου, επέσανε οι λεμοναθοί απού ’χε ντο κορμί σου.

Ακόμα και σήμερα, πολλοί είναι αυτοί που δεν αφήνουν κανένα να δει το νεογέννητό τους πρωτού κλείσει 40 ημέρες, για να μην το βρει κακό μάτι.

Ψηλό μελαχροινάκι μου, πού το ’βρες το μελάνι κι έβαψες τ’ αχειλάκι σου και θα με κουζουλάνει!

Είναι γρουσουζιά να κόβουμε τα νύχια μας την νύχτα ή τις Παρασκευές.

Είντα το θέλει η μάνα σου τη νύχτα το λυχνάρι απού ’χει μέσ’ στο σπίτι τζη τον ήλιο, το φεγγάρι.

Τα φτερά του αετού φοριούνται για να ελκύσουν ευμάρεια.

Ήλιε μου και φεγγάρι μου, των αμαθιώ μου λάψη, όποιος για σένα πει κακό φωθιά να τόνε κάψει.

Καλαθοποιός: Σε περιοχές που αφθονούσαν οι λυγαριές, οι μυρτιές, οι σφάκες (πικροδάφνες) και τα καλάμια, ευδοκίμησε και το επάγγελμα του καλαθοποιού. Από τις μυρτιές και κυρίως από τις λυγαριές οι καλαθοποιοί αποσπούσαν μακριές βίτσες με το τσερτσέτο (ειδικό μαχαίρι) και …

Μικρές μπλε χάντρες σε σχήμα ματιού φοριούνται για προστασία από το μάτιασμα.

Ο ήλιος όντε μ-πρωτοβγεί κάνει σταυρό στη μέση. Τρεις αδερφίδες είσαστε κι η μεσακή μ’ αρέσει.