Παράδοση

Πίττα που δεν τρως, τί σε μέλλει κι αν καεί;

Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός.

Πλεύουν τα μήλα στο νερό πλεύουν και οι καβαλίνες.

Από ρόδο βγαίνει αγκάθι κι από αγκάθι βγαίνει ρόδο.

Ποτέ μη δώσεις στον φτωχό πόρτα και παραθύρι και πάπλωμα να σκεπαστεί, μη σηκωθεί και φύγει.

Υστερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα.

Πρόβατο που βελάζει χάνει την χαψιά του.

Πυρ, γυνή και θάλασσα.

Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος.

Παπά παιδί διαβόλου εγγόνι.

«Ο κουτσός με το `να πόδι δίνει μια και πάει στην Πόλη». Η φράση λέγεται για άτομα που αν και θεωρούνται περιορισμένων ικανοτήτων, συχνά επιτυγχάνουν σπουδαία πράγματα

Η λέξη γελάω (-ώ) σε μας σημαίνει ότι και στους αρχαίους, δηλαδή «μειδιώ». εν τούτοις, στη συνέχεια το ρήμα αυτό σημαίνει και απατώ. Αυτός, δηλαδή, που απατά, ευχαριστημένος από την πράξη του, που τη θεωρεί κατόρθωμα, γελάει, αντίληψη που θα …

Φεύγοντας ο Οδυσσέας, για να πάει να πολεμήσει με τους άλλους Έλληνες στην Τροία, εμπιστεύτηκε το σπίτι του στην Ιθάκη, στο συμπατριώτη του Μέντορα. Πολλές φορές, μάλιστα, η Αθηνά έπαιρνε τη μορφή του, καθώς λχ όταν συνόδεψε τον Τηλέμαχο στο …

Η λέξη χαρακτηρίζει γυναίκα σκληρή, αδίστακτη, φιλήδονη, φιλόδοξη, εγκληματική. Έτσι, ακριβώς ήταν η αυτοκράτειρα Μεσσαλίνα, γυναίκα του Καλιγούλα και μετά του Κλαύδιου.

Παλαιότερα, όταν τα παιδιά μάθαιναν υποκοριστικά, ο δάσκαλος τους έλεγε ότι η αρχική τους κατάληξη ήταν σε -ιο και ότι στα μεσαιωνικά χρόνια ήταν σε –ιον και –ιν, για να καταλήξει στο τέλος το απλό –ι . Π.χ. παιδίον, παιδίν, …

Το οικογενειακό επίθετο Κονοφάγος το συναντάμε τακτικά σήμερα. Και αν θυμηθούμε τις φιλονικίες της εποχής: εικονολάτρες και εικονοφάγοι, το επίθετο – όνομα αυτό φανερώνει τον ασεβή και θεομπαίχτη. Και πώς αλλιώς θα τους θεωρούσαν τους εικονομάχους οι ευσεβείς εικονολάτρες. Γι’ …