Παράδοση

Θέλει και το γουρούνι κουδούνι.

Και με τα χίλια βάσανα πάλι η ζωή γλυκιά είναι.

Αδέρφια αγαπημένα, κάστρα που δεν παίρνονται.

Κίνησε ο Εβραίος για το παζάρι κι ήταν ημέρα Σάββατο.

Ο Κρητικός σαν γεννηθεί το ‘χει γραμμένο η μοίρα μπιστόλι να ‘χει στη μέση του στα χέρια του τη λύρα.

Άμα δεν θέλω να σε φιλήσω ρωτώ που είναι το μάγουλό σου.

Κακή μοίρα έχεις άντρα μου, όλοι πνιγήκανε και εσύ γλύτωσες.

Κρήτη διαμαντοστόλιστη κλίνω πιστά το σώμα και προσκυνώ ευλαβικά το ιερό σου χώμα.

Είπαν του τρελού να χέσει και αυτός ξεκολιάστηκε

Καλιμασιά και Νένητα, Πυργί και Βερβεράτο αυτά τα τέσσερα χωριά βάζουν τη Χίο κάτω.

Όπου κι αν πάει ο Κρητικός το πάσο του δε χάνει για δε μπορεί ο κάθε εις τον Κρητικό να κάνει.

Βαράτε με κι ας κλαίω .

Μια στο καρφί και μια στο πέταλο.

Πολλά κοπέλια κάμετε στην ξενιτιά αράδα γιατί ο κάθε Κρητικός είναι και μια Ελλάδα.

Βλέπεις φαΐ, κάτσε φάε. Βλέπεις ξύλο, σήκω φύγε.

Στο κάθε φύλλο τση καρδιάς τ’ όνομα Κρήτη γράφω και το βαστώ περήφανα ως τε να μπω στον τάφο.