Παράδοση

Καλά είν’ τα ρουπακόφυλλα με το ρογί το λάδι

Γέρος κι αν επαινεύτηκεν, ανήφορος το δείχνει

Γλυκός ο ύπνος το πρωί, γδυτός ο κώλος τη Λαμπρή

Δεν πίν’ η κατσούλα ξίδι

Είπ’ ο ένας το ‘να τ’ άλλο κι ο παπάς το κύριε ελέησον

Έκανε τ’ άχυρα κομμάτια

Έκανε κι η ψείρα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο

Έμαθε να βελονιάζει και «γαμεί» το μάστορή του

Ένα το ‘χει η Μαριορή το στεγνώνει το φορεί

Εφτού που είσαι ήμουνα και δω που είμαι θα ‘ ρθεις

Ζει με το φακόσπυρο

Η αλεπού είχ’ εργατιά και κείνη ακριδολόγαγε

Η ντροπίτσα τρώει πετρίτσα

Η αρχή της φράσης όσο και η σημασία της ανάγεται στις αρχαίες διοσημίας ή διοσημείας (< σημεία του Διός), όπως αποκαλούνταν κατά την αρχαιότητα τα φυσικά-μετεωρολογικά φαινόμενα, που – σύμφωνα με τις θρησκευτικές αντιλήψεις – τα προκαλούσε ο Δίας, ο …

– Φράση που λέγεται μεταφορικά με σκωπτική διάθεση για κατάσταση (συν. αρνητική) που διαιωνίζεται. Προέρχεται από σατιρικό ποίημα του Γ. Σουρή, που δημοσιεύτηκε στο Ρωμιό, το περίφημο περιοδικό που εξέδιδε ο ποιητής, το 1897:“Μιας κυράς μας το μωρό / είναι …

– Ο όνος είναι βέβαια το γαϊδούρι. – Η φράση, λοιπόν, κατά λέξη σημαίνει : για τη σκιά του γαϊδουριού. – Μεταφορικά χρησιμοποιείται για κάτι το ασήμαντο, το επουσιώδες, καθόσον το συμπαθές τετράποδο ανέκαθεν ήταν υποτιμημένο στο χρηματιστήριο αξιών των …