Παροιμίες

Ο άμωρος λόγος κι ο κάλπικος παράς μένει στο νοικοκύρη.

Ο πρωτομυριστής και πρωτοκλαστής.

Ο κλαψιάρης έφαγε τον τραγουδιστή.

Ο κακός γείτονας κάνει τον καλό νοικοκύρη.

Ο λόγος δεν εφοβήθει το τσεκούρι μα το στειλιάρι.

Όποιος έχει πολύ πιπέρι ρίχνει και στα λάχανα.

Με στραβό αν κοιμηθείς , το πρωί θα αλληθωρίζεις.

Πάν’ τα σύννεφα την Πάτρα, πάν τα ρέματα γιομάτα.

Πάρε με όταν με βρεις , για να μ’ έχεις όταν θέλεις.

Παρασκευή και Σάββατο, ποτέ άφεγγο δε μένει.

Ο Θεός αργεί μα δε λησμονεί.

Παστρική καλή Θοδώρα το τσαρούχι μέσ’ την πίτα.

Κίνησε ο Οβριός για το παζάρι κι ήταν ημέρα Σάββατο.

Πουτάνα με τα κλάματα και κλέφτης με τους όρκους.

Κώλος που κλάνει γιατρό δε φοβάται.

Μερεμέτα και σκαπέτα.