Παροιμίες

Της πολυλογούς η γλώσσα , κι αν κοπεί, πάλι θα μιλήσει.

Όσο λιγότερα λες τόσο πιο πολλά ακούς.

Βρύση να ήταν , πάλι σώνονταν.

Όπως θα στρώσεις, θα πλαγιάσεις.

Κεραμίδια που δε στάζουν, μη τα σκαλίζεις.

Από το αυτί και στο δάσκαλο.

Τον έχουν μη στάξει και μη βρέξει.

Πολλά μυαλά λίγη γνώση.

Οι φτωχοί κάνουν όσα μπορούν κι οι πλούσιοι όσα θέλουν.

Η χάρη θέλει αντίχαρη.

Γέρου πορδή μην ακούς, λόγο ν’ ακούς .

Καλά είν’ τα ρουπακόφυλλα με το ρογί το λάδι

Γέρος κι αν επαινεύτηκεν, ανήφορος το δείχνει

Γλυκός ο ύπνος το πρωί, γδυτός ο κώλος τη Λαμπρή

Δεν πίν’ η κατσούλα ξίδι

Είπ’ ο ένας το ‘να τ’ άλλο κι ο παπάς το κύριε ελέησον