Παροιμίες

Εδά ’ν’ αργά κι είναι καλά και χαίρουντ’ οι αργάτες κι ο νοικοκύρης κι η κυρά γρίζουνται σα τζι κάτες.

Το Μάρτη ξύλα φύλασσε, μην κάψεις τα καζίκια και τω βουγιώ σου άχερα, μη φάνε τα κοφίνια.

Θαυμάζω ντη τη μέλισσα, νοικοκυρά ’ναι πρώτη. Μακάρι τέτοια προκοπή να ’χανε κι οι ανθρώποι.

Το Μαρταπρίλη πότιζε, ν’ Αυγοστοκαμαρώνεις.

Του Μαρταπρίλη τα νερά, πηλά και χώματα ’ναι .

Σαν κάμει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλη άλλο ένα , χαράς τονε το γεωργό πού ’χει πολλά σπαρμένα .

Στου αμαρτωλού τη χώρα το Μάη βρέχει .

Απρίλης – Μάης κοντά το θέρος.

Ο Αύγουστος επάτησε στην άκρα του Χειμώνα .

Τον Αύγουστο δε διάζουνται, μήτε περαματούνε γιατί συκομαζώνουνε και σταφυλοπατούνε .

Τα καλά του Γιάννη θέμε και το Γιάννη δεν τον θέμε.

Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει.

Πέσε πίτα να σε φάω.

Τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς.

Ακόμα δεν τον είδαμε Γιάννη τόνε βγάλαμε.

Όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει.