Παροιμίες

Η βελόνα κι η κλωστή τιμά τη μαστόρισσα .

Οι δυο πέτρες το κάνουνε το αλεύρι .

Σαράντα Καρπαθιώτες ένα γάιδαρο φορτώνανε

Άλλοι σπέρνουν και θερίζουν κι άλλοι τρων και μακαρίζουν .

Ας γυρίζει ο μύλος κι ας τρώει ο χοίρος .

Μάθε τέχνη κι’άστηνε κι άμα πεινάσεις πιάστηνε .

Του τσαγκάρη το στιβάνι όλο ξεπαραλυμένο .

Σαββάτο κίνα τη δουλειά μα μη ντη ξετελεύγεις .

Του τσαγκάρη το παπούτσι είναι πάντα μπαλωμένο .

Απού ζυγώνει δυο λαγούς κακό κυνήγι κάνει .

Η βιάση ψήνει το ψωμί μα δεν το καλοψήνει .

απού ‘χασε (ν)το χοίρο (ν)του, όλο μουγκρές εγρίκα απού = όπου, όποιος μουγκρές, οι = τα μουγκρίσματα εγρίκα (γρικώ) = άκουε

Οπου πονεί ο όδοντας …. κρούει η γλώσσα

Πλήρωσε τα σπασμένα .

Χαράς στο νέο που αγρυπνά, στο ΄γερο που κοιμάται .

Την ημέρα σκιάζεται τις κότες και τη νύχτα τις σακιάζει .