Υγεία – Ασθένειες

Η ηπατίτιδα Β κάνει την εμφάνιση της με ανορεξία, ναυτία, αρθραλαγία και πυρετό. Στη συνέχεια ο ασθενείς παρουσιάζει ίκτερο, ηπατομεγαλία, ηπατική ευαισθησία και ορισμένες φορές σπληνομεγαλία και λεμφαδενοπάθεια. Ωστόσο, σε γενικές γραμμές, το 55% των ασθενών που μολύνονται με το …

Η έκθεση στον ιό της ηπατίτιδας Β έχει πέντε πιθανούς τρόπους εξέλιξης. Αυτοί είναι :  η νόσος μπορεί να μην αναπτυνθεί, μπορεί να αναπτυχθεί οξεία ηπατίτιδα με επακόλουθη ίαση της, μπορεί να αναπτυχθεί οξεία κεραυνοβόλος ηπατίτιδα με παράλληλη νέκρωση των ηπατικών …

Η ηπατίτιδα Β ανιχνεύεται με εργατηριακό έλεγχο και αντιμετωπίζεται συντηρητικά με υποστηρικτική θεραπεία. Πρέπει να αποφεύγονται το αλκοόλ και άλλες τοξικές ουσίες για το ήπαρ. Προληπτικά μέτρα αποτελούν η καλή υγιεινή, καθώς και το εμβόλιο κατά της ηπατίτισας Β στις …

Η ηπατίτιδα C (HVC) μεταδίδετα κυρίως όπως και η Β και είναι πολύ πιθνό να εμφανιστεί στις ίδιες ομάδες υψηλού κινδύνου. Μαζί με τη Β θεωρείται από τις πιο σοβαρές ασθένειες. Ειδικότερα για το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, αποτελεί μεγαλύτερο …

Η ηπατίτιδα Ε (HEV) απαντάται σε αναπτυσσόμενες και υπανάπτυκτες χώρες. Αίτιο μετάδοσης σε περιπτώσεις επιδημίας μπορεί να αποτελέσει το μολυσμένο νερό, ενώ δεν υπάρχει εμβόλιο.

Η ηπατίτιδα Α (HVA), μεταδίδεται κυρίως από τα ανθρώπινα περιττώματα και σπανιότατα δια του αίματος. Τα συμπτώματα είναι η ανορεξία, η ναυτία, η αρθραλγία και ο πυρετός. Στη συνέχεια ο ασθενής παρουσιάζει ίκτερο, ηπατομεγαλία, ηπατική ευαισθησία και ορισμένες φορές σπληνομεγαλία …

Η ηπατίτιδα Α ανιχνεύεται με εργαστηριακό έλεγχο και αντιμετωπίζεται συντηρητικά με υποστηρικτική θεραπεία. Κατα τη διάρκεια της θεραπείας και της αποθεραπείας πρέπει να αποφεύγονται το αλκοόλ και άλλες τοξικές για το ήπαρ ουσίες.

Η ηπατίτιδα Α υποχωρεί 1-2 εβδομάδες, μετά τη θεραπεία. Σπάνια μπορεί να αποβεί θανατηφόρα. Το χρονικό διάτημα μέσα από το οποίο μπορεί να μεταδοθεί κυμαίνεται από δύο εβδομάδες πριν εκδηλωθεί  νόσος έως μία το πολύ εβδομάδα μετά τη εκδήκωση της. …

Η αιτία που προκαλεί τη λεύκη παραμένει άγνωστη. Μέχρι σήμερα έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες, που προσπαθούν να εξηγήσουν τι πραγματικά κινητοποιεί αυτόν το μηχανισμό που καταστρέφει τα μελανοκύττρα και ασπρίζει το δέρμα. Έτσι σύμφωνα με τις επικρατέστερες θεωρίες για τις …

Η θεραπεία της λεύκης είναι περισσότερο συμπτωματική και δεν υπόσχεται πλήρη ίαση. Όταν υπάρχουν λίγες βλάβες στο σώμα ή στα άκρα, χρησιμοποιούνται τοπικά αλοιφές με κορτικοστεροειδή. Χρειάζεται όμως προσοχή στη διάρκεια χορήγησης τους για να μην προκληθεί ατροφία του δέρματος.

Τα εγκαύματα διακρίνονται σε πρώτου, δεύτερου και τρίτου βαθμού, ανάλογα με τη σοβαρότητα τους. Όσον αφορά το χημικό έγκαυμα, η εκτίμηση της σοβαρότητας του έχει πρωτίστως να κάνει με την τοξικότητα της χημικής ουσίας που το προκάλεσε.

Τα συμπτώματα των εγκαυμάτων 1ου βαθμού είναι το έντονο κοκκίνισμα του δέρματος στην περιοχή του εγκαύματος , ο έντονος πόνος και το οίδημα.

Στα εγκαύματα 1 βαθμού θα πρέπει να αποφύγετε τα διάφορα γιατροσόφια, όπως την επάλειψη της περιοχής με οδοντόκρεμα, βούτυρο ή λάδι. Εκτός από νερό ή κομπρέσα, τίποτε άλλο δεν επιτρέπεται να τοποθετηθεί επάνω στο έγκαυμα.

Τα συμπτώματα των εγκαυμάτων 2ου βαθμού είναι το έντονο οίδημα και κοκκίνισμα του δέρματος στην περιοχή του εγκαύματος, ιδιαίτερα έντονος πόνος και φουσκάλες στην περιοχή του δέρματος που έχει υποστεί το έγκαυμα.

θα πρέπει να τοποθετήσετε πάνω στο έγκαυμα μία καθαρή πετσέτα ή μία αποστειρωμένη γάζα, δεν χρειάζεται να το επιδέσετε, αρκεί να είναι καλυμμένο.

Τα συμπτώματα των εγκαυμάτων 3ου βαθμού είναι η κατάσταση σοκ του ατόμου, η δύσπνοια, οι φουσκάλες γεμάτες υγρό, η ταχυπαλμία, το χρώμα του δέρματος μπορεί να είναι καστανό ή μαύρο, η πτώση της αρτηριακής πίεσης και η απουσία πόνου.