Θαλάσσιος κόσμος

Τα ψάρι του είδους Trachynotus carolinus, ζουν πάνω στην άμμο, στα θολά και ρηχά νερά. Τρέφονται με μικρά οστρακοειδή και θαλάσσιους ψύλλους.

Τα βασιλικά καβούρια απαντώνται συχνά στο βυθό της Τασμανίας. Ζουν χωμένα στην άμμο, σε βάθος που κυμαίνεται από τα 30 έως 200 μέτρα.

Τα ψάρια του είδους Paranotothenia microlepidota, προσαρμόζοντα στις χαμηλές θερμοκρασίες των νερών κοντά στους Πόλους χάρη στις ειδικές γλυκοπρωτεΐνες στο αίμα του, που λειτουργούν ως αντιψυκτικό υγρό.

Στους κοραλλοϋφάλους της Παπούα – Νέα Γουινέα ζει ένα από τα πιο παράξενα πλάσματα της φύσης. Η εξέλιξη το προίκισε με τέλειο καμουφλάζ, κάνοντας το να μοιάζει με λουλουδιασμένη πέτρα.

Τα ψάρια πεταλούδες έχουν ένα ψεύτικο μάτι στην ουρά. Έτσι το αρπακτικό μπερδεύεται και του επιτίθεται από τη λάθος μεριά. Η φυγή γίνεται τότε προς τη αντίθετη κατεύθυνση.

Το ψάρι Kathetostoma laeve, ψάρι της οικογένειας των ουρανοσκοπιδών, καλύπτεται με άμμο, για να καμουφλαριστεί, να μην γίνεται αντιληπτό στους εχθρούς. Είναι σαν να βλέπουμε άμμο με δύο μάτια να προεξέχουν.

Ο θαλάσσιος ίππος χρησιμοποιεί τους κυνόδοντες του, μήκους 60 εκατοστών, για να μετακινείται στους πάγους, να ξεθάβει από την άμμο τα ζώα με τα οποία τρέφεται, να ανοίγει τα κοχύκια και να παλεύει με τα άλλα αρσενικά.

Τα δόντια της σμέρνας, είναι πολύ μυτερά και κυρτά φτιαγμένα έτσι για να αρπάζουν. Η σχετικά πυκνή διάταξη τους ενισχύεται από τα δύο μεγαλύετρα και κυρτά δόντια που βρίσκονται στο κέντρο του ουρανίσκου τους.

Το ναρβάλ ή θαλάσσιος μονόκερος, έχει δύο δόντια. Στα αρσενικά το αριστερό αναπτύσσεται σε ευθύ οξύληκτο χαυλιόδοντα, τον οποίο χρησιμοποιεί για να τρυπά τον πάγο, αφού χρειάζεται αέρα για να αναπνέει.

Τα κωικά δόντια του κροκόδειλουέχουν μία κοφτερή αιχμή στην εσωτερική τους πλευρά. Είναι περισσότερα από 60 και πέφτουν συχνά αλλά αντικαθίστανται αμέσως από καινούρια.

Η Έχιδνα – Chauliodus sloani, είναι ένα ψάρι που ζει στα απρόσιτα βάθη της θάλασσας και οφείλει το όνομα της στα πελώρια, προεξέχοντα δόντια της, γνώρισμα του αυθεντικού υποθαλάσσιου άρπαγα.

Τα χταπόδια που ζούν στην άβυσσο της θάλασσας, η όραση της τους είναι οξύτατη. Τα τεράστια μάτια τους αντισταθμίζουν την έλλειψη φωτός ακόμα και στα τόσο μεγάλα βάθη.

Το μαύρο σαγκρί – Etmopterus spinax, είναι ένα είδος μικρού σκυλόψαρου. Το μέγιστο μήκος του είναι τα εξήντα εκατοστά και είναι ο μικρότερος καρχαρίας της Μεσογείου. Ζει στα 2000 μέτρα και το δέρμα του φωσφορίζει.

Το ψάρι βάτραχος – αλιέα – Melanocetus johnsoni, ζει στα 2000 μέτρα. Το χαρακτηριστικό του, είναι μία κεραία στο κεφάλι του, που εκτείνεται με ένα φωτεινό δόλωμα στην άκρη του, το οποίο προσελκύει τη λεία.

Το Humenocephalus italicus, είναι το θαλάσσιο ποντικάκι της αβύσσου. τα χαρακτηριστικά του είνα ιη μυτερή μύτη, το πορτοκαλί χρώμα του και η μακριά ουρά του. Ζει μέχρι και τα 5000 βάθος.

Το ψάρι πελεκάνος όπως όλα τα ψάρια της αβύσσου έχουν φωτοφόρα όργανα που εκτείνονται σε όλο τους το σώμα. Το χαρακτηριστικό του, είναι το ανοιχτό στόμα του και τα τεράστια για το μέγεθος του δόντια.