Έννοιες – Αρετές

Η άμιλλα είναι ευγενικό πάθος, άξιον για εκτίμηση .

Άμιλλα είναι θλίψη προερχόμενη από την υπεροχή του συναγωνιστού μας, ανακατωμένη με την ελπίδα του να τον ξεπεράσουμε, την κατάλληλη στιγμή, με την ικανότητά μας. Ενώ φθόνος είναι η ίδια θλίψη, ανακατωμένη με την ηδονή του να ιδούμε το συναγωνιστή …

Η αμαρτία μόνο αρχή έχει, τέλος ποτέ.

Αμαρτία δεν είναι η αμαρτωλή πράξη μας, αλλά η ευχαρίστηση που νοιώθουμε αμαρτάνοντας.

Τα παλιότερα αμαρτήματα είναι οι νεώτεροι τρόποι ζωής.

Στης μεγάλες αμαρτίες οι θεοί επιβάλλουν και μεγάλες τιμωρίες.

Οι αστήριχτες αισιοδοξίες είναι για να παρηγορούνε τους ανόητους.

Το μέρος όπου η αισιοδοξία μπορεί να ανθεί, είναι το φρενοκομείο.

Η αισιοδοξία είναι αφετηρία κάθε νίκης.

Το μυστικόν της αιωνίας νεότητας είναι η αισιοδοξία .

Την απραξία την βλέπω σαν ένα είδος αυτοκτονίας.

Η απραξία είναι μητέρα όλων των κακών, αλλά και όλων των αρετών.

Η αβεβαιότητα είναι το φοβερότερο κακό, ως τη στιγμή που έρχεται η πραγματικότητα και μας κάνει να νοσταλγούμε την αβεβαιότητα.

Η ηθική είναι καθαρότητα ψυχής και επιστήμη ανυπέρβλητη της ευτυχίας.

Η μακροχρόνια ειρήνη ενδυναμώνει το εμπορικό πνεύμα και μαζί του την ευτελή ιδιοτέλεια, τη δειλία και την τρυφή ενώ, παράλληλα χαμηλώνει κατά πολύ το φρόνημα των λαϊκών μαζών.

Δεν τη ζει κανείς όπως τη θέλει, αλλά όπως θα του έρθει η ζωή.