Είπαν – Εγραψαν

Μια γυναίκα, ανεξάρτητα από το πόσο είναι όμορφη, αποτελεί στολίδι του σπιτιού της, στην περίπτωση που αγαπάει τον άνδρα της, λατρεύει δε παράλληλα και τα παιδιά της.

Οντινά τις αγαπά και τιμά, φύσει και τον μιμείται.

Το κάθε παιδί βαδίζει προς τη ζωή, διαβαίνοντας μέσα από τη χρυσή εξώθυρα της πατρικής ή μητρικής στοργής.

Όταν ληφθεί μια απόφαση, έχει φύγει και το ήμισυ της δυσκολίας.

Υπάρχει ξανακύλημα στα ψυχικά νοσήματα, όπως και στα σωματικά εκείνο δε που μερικές φορές το εκλαμβάνουμε για θεραπεία μας, δεν είναι παρά μια απλή αναστολή ή μεταλλαγή ενός κακού.

Οι καλοί τρόποι σύγκεινται από μικρές θυσίες.

Ο εγωισμός είναι διπλός παραμορφωτικός φακός, που μεγεθύνει τους εαυτούς μας και μικραίνει αντίστοιχα τους άλλους.

Στον πόλεμο και στην πολιτική μια χαμένη ευκαιρία δεν ξανάρχεται ποτέ.

Ο θάνατος δεν είναι εχθρός μα μια αναπόφευκτη περιπέτεια.

Η κοινωνία βασίζεται στην αμοιβαία μεταξύ των κοινωνών εμπιστοσύνη.

Η αθωότητα είναι άνθος, που μαραίνεται μόλις το αγγίξει κάποιος και δεν ξανανθίζει πια έστω και αν το ποτίσετε με ποταμούς ολόκληρους δακρύων.

Η μουσική πρέπει και να φωτίζει το ανθρώπινο μυαλό.

Οι άνθρωποι, που μας εκμυστηρεύονται τα πάντα, νομίζουν ότι έχουν και δικαίωμα επάνω στην εμπιστοσύνη μας.

Τα τρία μεγάλα του αιώνα κοινωνικά προβλήματα είναι: η με τη φτώχεια εξαθλίωση του ανδρός, η με την αμάθεια πνευματική ατροφία του παιδός και η με την πορνεία εξαχρείωση της γυναίκας.

Η υπομονή και η πραότητα είναι δύναμη.

Όταν τραγουδάς, φεύγουν τα δεινά σου φοβισμένα.