Είπαν – Εγραψαν

Φόβου τους Δαναούς και δώρα φέροντες.

Το ελληνικό όνομα είχε συντελέσει στο να φαίνεται αυτό σαν γνώρισμα όχι πια του γένους, αλλά του πνεύματος (του ελληνικού) και στο να αποκαλούνται Έλληνες μάλλον οι μέτοχοι ελληνικής παιδείας, όχι δε μόνο οι ανήκοντες στη ράτσα των Ελλήνων.

Όταν δεις κάποιον, που έχει μεγάλη έπαρση για τον λαμπρό πλούτο και τη λαμπρή καταγωγή του, περίμενε πως γρήγορα η τιμωρία του θα φθάσει προς συνάντησή του .

Μόνο τα καρποφόρα δέντρα τα πετροβολούν.

Άμυαλους ας μην κάνεις φίλους, γιατί θα σε πουν και εσένα ύστερα ολωσδιόλου άμυαλο.

Πόσο γλυκό για μένα έχει γίνει το να αναπολώ τα περασμένα βάσανά μου .Αν δεν τα υπέφερα τότε αυτά, δεν θα ήμουνα ευχαριστημένος τώρα, στη σκέψη πως μου έγιναν περαστικά.

Όταν η κακία πιάσει μια φορά ρίζες στη φύση ενός ανθρώπου και περάσει έκτοτε καιρός, καθώς ακριβώς και κάποιο χρόνιο νόσημα, έτσι και αυτή δύσκολο είναι πλέον να εξαλειφθεί.

Όλα ο Θεός με ένα σκοπό πάντοτε τα δημιουργεί.

Στους τολμηρούς η τύχη πάντα δείχνεται ευνοϊκή.

Το κρασί βγάζει στο φως της μέρας όλα τα κρυμμένα μες στα βάθη της ψυχής μας μυστικά.

Σε μια κατάσταση αναρχική, η ισχύς είναι το μέτρο του δικαίου.

Αεί κράτιστον εστί τα αληθή λέγειν εν παντί καιρώ….Πολύ ανώτερο είναι το να λέει κανείς σε κάθε περίσταση μόνο και μόνο την αλήθεια.

Η ανάγκη είναι η μητέρα της εφευρέσεως.

Πόσο λίγες είναι οι πραγματικές ανάγκες και πόσον απέραντες οι φανταστικές.

Να μη αναβάλλετε για αύριο ό,τι μπορείτε να πράξετε σήμερα.

Και οι Θεοί ακόμα δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν βία εναντίον της ανάγκης.